Cmentarz wojenny nr 266 – Borzęcin

Cmentarz wojenny nr 266 – Borzęcin – cmentarz z I wojny światowej znajdujący się we wsi Borzęcin w województwie małopolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Borzęcin. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W VIII okręgu brzeskim cmentarzy tych jest 52[1].

Cmentarz wojenny nr 266 – Borzęcin
Ilustracja
Wygląd ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Borzęcin

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Liczba pochówków

76

Data otwarcia

1915

Architekt

Robert Motka

Położenie na mapie gminy Borzęcin
Mapa konturowa gminy Borzęcin, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 266 – Borzęcin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 266 – Borzęcin”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 266 – Borzęcin”
Położenie na mapie powiatu brzeskiego
Mapa konturowa powiatu brzeskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 266 – Borzęcin”
Ziemia50°03′52,1″N 20°42′40,3″E/50,064472 20,711194

Położenie

edytuj

Cmentarz w Borzęcinie znajduje się na cmentarzu komunalnym, gdzie stanowi odrębną kwaterę zlokalizowaną na południowo-wschodnim rogu tego cmentarza, w sąsiedztwie pól uprawnych[2].

Historia

edytuj

Pochowano tutaj żołnierzy armii austriackiej i rosyjskiej, którzy zginęli w walkach na okolicznych terenach w grudniu 1914 roku oraz w miesiącach styczeń – maj 1915 roku Przez tereny te dwukrotnie przetoczył się front wojenny. Wojska rosyjskie w listopadzie 1914 roku zajęły je wypierając Austriaków, a po zwycięstwie połączonych sił austriackich i niemieckich w bitwie pod Krakowem i bitwie pod Limanową wycofały się na wschód, broniąc linii kolejowej PrzemyślBochnia[3]. Ogółem na cmentarzu pochowano 64 żołnierzy austriackich i 12 rosyjskich. Ustalono nazwiska 64 żołnierzy[4].

Opis cmentarza

edytuj

Cmentarz ma postać długiego rzędu mogił. Jest to bardzo wydłużony prostokąt dwoma bokami przylegający do cmentarza komunalnego, a dwoma do pól uprawnych. Centralny element dekoracyjny cmentarza stanowią trzy ustawione w rzędzie obeliski. Obelisk środkowy to murowany cokół, na którym umieszczono drewniany krzyż, obok niego znajdują się dwa murowane z kamienia obeliski bez krzyży. Na środkowym obelisku z krzyżem jest wmontowana tablica inskrypcyjna z napisem w języku niemieckim i krzyżem austriackim, a przed obeliskiem znajduje się nagrobek płk von Rabla z 30 pułku piechoty. Napis na tablicy inskrypcyjnej:

 
Mogiły żołnierzy
 
Nagrobek płk von Rabla

1914-1915

GETREU IN NOT

SELIG IM TOD

Obeliski boczne postawiono na grobach oficerów. Pozostałe nagrobki to umieszczone w rzędzie betonowe podmurówki. Na podmurówkach od strony południowej umieszczono na każdym nagrobku stylizowany, niski, betonowy krzyż, a na nim zamontowano blaszaną tabliczkę z nazwiskami pochowanych w tym miejscu żołnierzy. Są dwa rodzaje krzyży; na mogiłach żołnierzy austriackich jest to krzyż jednoramienny, na mogiłach żołnierzy rosyjskich dwuramienny[1].

 
Trzy obeliski

Losy cmentarza

edytuj

W okresie Polski międzywojennej cmentarz jako nowy był jeszcze w dobrym stanie. Po II wojnie ranga cmentarza w świadomości społeczeństwa i ówczesnych władz zmalała, przybyły bowiem nowe, świeższe cmentarze i dramatyczne historie nowej wojny. Cmentarz ulegał w naturalny sposób niszczeniu przez czynniki pogody i roślinność. Dopiero od lat 80. zaczęto bardziej dbać o cmentarze z I wojny światowej. Cmentarz odnowiono, nie odzyskał jednak pierwotnego wyglądu. Brakowało ogrodzenia z betonowych słupków, kutej furtki oraz stylizowanego krzyża[1].

20 listopada 2020 roku zakończono prace związane z kolejną renowacją cmentarza, na podstawie zachowanego zdjęcia odtworzono ogrodzenie oraz krzyż pomnikowy[5].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne. Tom III. Bochnia-Limanowa-Brzesko. Rewasz, 1998. ISBN 83-85557-52-0.
  2. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2013-10-10].
  3. Kazimierz Pilch: Bielcza. Wieś galicyjska. Brzesko: Brzeska Oficyna wydawnicza, 2007.
  4. Jerzy J. P. Drogomir: Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918). Tom 3. Tarnów: Muzeum Okręgowe w Tarnowie, 2005.
  5. Borzęcin: Cmentarze wojenne po renowacji [online], Serwis Samorządowy PAP [dostęp 2021-01-08] (pol.).