Clamp Gakuen tanteidan

manga autorstwa grupy Clamp

Clamp Gakuen tanteidan (jap. Clamp学園探偵団)manga grupy Clamp, na której podstawie powstała także 26-odcinkowa seria anime wyprodukowana przez studio Pierrot. Zostało ono przetłumaczone i zdubbingowane na angielski oraz inne języki przez sieć telewizyjną Animax.

Clamp Gakuen tanteidan
jap. CLAMP 学園探偵団
(CLAMP Gakuen tanteidan)
Gatunekdetektywistyczny, komedia
Manga
CLAMP School Detectives
AutorClamp
WydawcaKadokawa Shoten
Polski wydawcaJaponica Polonica Fantastica
Drukowana wAsuka Comics DX
Wydawana19921993
Liczba tomów3
Telewizyjny serial anime
ReżyserOsamu Nabeshima
MuzykaMikiya Katakura
StudioPierrot
Stacja telewizyjnaTV Tokyo
Premierowa emisja3 maja 199725 października 1997
Liczba odcinków26

Fabuła

edytuj

Manga opowiada o przygodach chłopców z podstawówki i ich staraniach, by urozmaicić nudny żywot żeńskiej części szkolnego społeczeństwa Clamp School (Szkoła Clamp).

Clamp School mieści się w Tokio i ma rozmiary małego miasteczka. Ponad 10 tysięcy uczniów, nauczycieli, pracowników i ich rodzin żyje tu, pracuje i uczy się. Clamp School zbudowany na bazie pentagramu, a każdy z pięciu kątów budynku mieści inny szkolny oddział, od przedszkola przez podstawówkę, szkołę średnią do uniwersytetu. Została zbudowana przez rodzinę Imonoyama, by mogły uczyć się w niej najlepsze i najbardziej światłe umysły Japonii bez względu na pochodzenie i zamożność. Oprócz szkoły, znajduje się tam m.in. osobisty bank, szpital i węzeł transportowy. Trójka młodych uczniów wyznacza sobie ambitny cel – aby żadna młoda dama na świecie (a przynajmniej w obrębie szkoły) nie była niczym niepokojona.

Bohaterowie

edytuj
  • Nokoru Imonoyama (jap. 妹之山残 Imonoyama Nokoru) – 6-klasista i przewodniczący komitetu uczniowskiego podstawówki. Najmłodszy syn z klanu Imonoyama, sponsorów Clamp School, odziedziczył w spadku zamiłowanie do robienia absurdalnych rzeczy tylko po to, by je wykonać. Nokoru jest jednym z uczniów z najwyższym IQ w szkole, do której chodzą sami geniusze. Posiada także niesamowitą umiejętność wyczucia strapionej dziewczyny z odległości dwóch kilometrów. Z tego powodu postanowił założyć Clamp School Detective Agency (Detektywistyczna Agencja Szkoły Clamp), pomimo że spowodowało to odstąpienie od jego roli przewodniczącego. Jako jedyny z trzech młodych detektywów nie uprawia żadnego sportu.
Seiyū: Akemi Okamura[1]
  • Suō Takamura (jap. 鷹村蘇芳 Takamura Suō) – 5-klasista i sekretarz komitetu uczniowskiego podstawówki. Jest mistrzem sztuk walki, posiadającym czarny pas 3-stopnia w karate, judo, aikido, i kendo (mógłby zajść wyżej, gdyby nie stwierdził, że znudziło mu się ciągłe wygrywanie). Jest także potomkiem japońskiego klanu ninja i przyrzekł bronić Nokoru za wszelką cenę. Jest także odpowiedzialny za dopilnowanie, by przewodniczący wyrobił się z całą papierkową robotę na czas.
Seiyū: Shiho Niiyama[1]
  • Akira Ijūin (jap. 伊集院 玲 Ijūin Akira) – 4-klasista i skarbnik komitetu uczniowskiego podstawówki. Akira jest pierwszorzędnym szefem kuchni, co odziedziczył po swoim ojcu. Mieszka wraz ze swoimi dwiema matkami i otrzymał także po ojcu spuściznę jako jawnego złodzieja 20 Mask.
Seiyū: Omi Minami[1]
  • Nagisa Azuya (jap. 梓夜 凪砂 Azuya Nagisa) – Dziewczyna uczęszczająca do przedszkola i przyjaciółka Prezydenta Uczniowskiej Rady Przedszkolaków. Potrafi pięknie grać na flecie. Z początku Suoh myślał, że jest wróżką wisterii, która mu się przywidziała. Jednakże, gdy usłyszał jak Utaku Ookawa mówi o niej zrozumiał, że ona istnieje naprawdę. Jej matka jest znaną japońską tradycyjną tancerką, a jej ojciec jest dobrze znany ze swojej szlachetności. Posiada dosyć talentu, by być lepszą od swoich rodziców.
Seiyū: Haruna Ikezawa[1]
  • Utako Ōkawa (jap. 大川 詠心 Ōkawa Utako) – chodząca do przedszkola, prezydentka Uczniowskiej Rady Przedszkolaków (Kindergarten Student Division Councel). Z początku myślała, że jej przyjaciółka Nagisa jest atakowana przez ludzi, którzy są o nią zazdrośni. Akira wpadł na nią.
Seiyū: Yūko Miyamura[1]

Crossover

edytuj

Nokoru i Akira pojawiają się również w mangach Gakuen tokkei Duklyon, 20 mensō ni onegai!!, Tsubasa Reservoir Chronicle i X. Suō pojawia się w Clamp Gakuen kaikigenshō kenkyūkai jiken Fair, 20 mensō ni onegai!!, Tsubasa Reservoir Chronicle i X. Utako pojawia się również w mandze 20 mensō ni onegai!! i Gakuen tokkei Duklyon.

Manga została wydana w trzech tomach przez Kadokawa Shoten w latach 1992-1993[2][3].

30 sierpnia 2024 wydanie mangi w dwóch tomach zbiorczych zapowiedziało wydawnictwo Japonica Polonica Fantastica[4].

NrData wydania (język japoński)ISBN (język japoński)
128 kwietnia 1992[2]ISBN 978-4-04-852337-0
21 kwietnia 1993[5]ISBN 978-4-04-852397-4
31 grudnia 1993[3]ISBN 978-4-04-852398-1

Mangę wydano ponownie w kwietniu 1997 roku w trzech tomach[6][7], oraz wersję kolekcjonerską w 2012, tym razem w dwóch tomach[8][9].

Ma podstawie mangi wyprodukowano 26-odcinkową serię anime, wyprodukowaną przez studio Pierrot[1]. Seria została wyemitowana na kanale TV Tokyo od 3 maja 1997 do 25 października 1997[1]. Reżyserem serii jest Osamu Nabeshima, za kompozycję serii odpowiada Mayori Sekijima i Masaharu Amiya, za projekt postaci odpowiadał Hiroto Tanaka, a za muzykę Mikiya Katakura[1].

Seria Tytuł Twórcy
Czołówka
1 – 26 „Peony Pink” Ali Project
Napisy końcowe
1 – ? „Yōkoso Metallic Party” (jap. ようこそ メタリック・パーティー Yōkoso metarikku pātī) Marble Berry
? – 26 „Gift” Maaya Sakamoto

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h CLAMP学園探偵団. Kadokawa. [dostęp 2020-12-19]. (jap.).
  2. a b CLAMP学園探偵団 第1巻. Kadokawa. [dostęp 2020-12-19]. (jap.).
  3. a b CLAMP学園探偵団 第3巻. Kadokawa. [dostęp 2020-12-19]. (jap.).
  4. Przedstawiamy aż 3 tytuły CLAMP okraszone ich piękną klasyczną kreską! [online], Facebook, 30 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-30] (pol.).
  5. CLAMP学園探偵団 第2巻. Kadokawa. [dostęp 2020-12-19]. (jap.).
  6. CLAMP学園探偵団 第1巻 (2.0). Kadokawa. [dostęp 2020-12-19]. (jap.).
  7. CLAMP学園探偵団 第3巻 (2.0). Kadokawa. [dostęp 2020-12-19]. (jap.).
  8. CLAMP学園探偵団 (愛蔵版) (1) CLAMP CLASSIC COLLECTION. Kadokawa. [dostęp 2020-12-19]. (jap.).
  9. CLAMP学園探偵団 (愛蔵版) (2) CLAMP CLASSIC COLLECTION. Kadokawa. [dostęp 2020-12-19]. (jap.).

Linki zewnętrzne

edytuj