Cinnamomum pingbienense
Cinnamomum pingbienense H.W.Li – gatunek rośliny z rodziny wawrzynowatych (Lauraceae Juss.). Występuje naturalnie w południowych Chinach – w południowo-wschodniej części Junnanu, południowych Kuejczou oraz w południowo-zachodniej części regionu autonomicznego Kuangsi[5].
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Cinnamomum pingbienense |
Nazwa systematyczna | |
Cinnamomum pingbienense H.W.Li Acta Phytotax. Sin. 16(2): 91 1978[3] | |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Zimozielone drzewo dorastające do 10 m wysokości. Kora ma szarą barwę. Młode pędy są silnie owłosione[5].
- Liście
- Naprzeciwległe lub prawie naprzeciwległe. Mają kształt od podłużnego do podłużnie owalnego. Mierzą 12–24 cm długości oraz 4,5–8,5 cm szerokości. Są nagie. Nasada liścia jest klinowa. Blaszka liściowa jest o ostrym wierzchołku. Ogonek liściowy jest nagi i dorasta do 10–15 mm długości[5].
- Kwiaty
- Są niepozorne, obupłciowe, zebrane w wiechy o owłosionych i szarawych osiach, rozwijają się w kątach pędów lub na ich szczytach. Kwiatostany dorastają do 4,5–6,5 cm długości, podczas gdy pojedyncze kwiaty mają długość 4–5 mm. Są owłosione i mają zielonkawą barwę[5].
Biologia i ekologia
edytujRośnie w wiecznie zielonych lasach oraz zaroślach. Występuje na wysokości od 500 do 1100 m n.p.m. Kwitnie od kwietnia do maja[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
- ↑ Cinnamomum pingbienense H.W.Li. The Plant List. [dostęp 2016-05-16]. (ang.).
- ↑ Cinnamomum pingbienense, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d e Cinnamomum pingbienense. Plantes & botanique. [dostęp 2016-05-16]. (fr.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):