Cierpisz (powiat łańcucki)

Cierpisz
	wieś
	; Szkoła
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	łańcucki
Gmina	Łańcut
Liczba ludności (2021)	838
Strefa numeracyjna	17
Kod pocztowy	37-124
Tablice rejestracyjne	RLA
SIMC	0654724
	Położenie na mapie gminy wiejskiej Łańcut Cierpisz
	Położenie na mapie Polski Cierpisz
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Cierpisz
	Położenie na mapie powiatu łańcuckiego Cierpisz
	50°01′05″N 22°10′36″E/50,018056 22,176667
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cierpisz – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie łańcuckim, w gminie Łańcut^[4]^[5]. Leży w północnej części Pogórza Dynowskiego.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa rzeszowskiego.

Miejscowość oddalona 8 km na południowy zachód od Łańcuta i 12 km na południowy wschód od Rzeszowa. Najdogodniejszy dojazd zapewniają lokalne drogi z Kraczkowej, Malawy i Woli Rafałowskiej. Zabudowa Cierpisza jest rozlokowana w przeważającej części przy wspomnianych wyżej drogach oraz przy polnych dróżkach przecinających liczne wąwozy i strumyki. Jedną z funkcji miejscowości jest produkcja rolnicza. Użytki rolne stanowią ponad 60% powierzchni wsi. Gleby stosunkowo dobrej jakości (II, III klasa bonitacyjna), sprzyjają uprawie roślin zbożowych i okopowych.

Części wsi

Integralne części wsi Cierpisz^[4]^[5]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0654730	Barany	część wsi
0654747	Budy	część wsi
0654753	Cierpisz Dolny	część wsi
0654760	Cierpisz Górny	część wsi

Historia

Cierpisz pierwotnie był przysiółkiem Kraczkowej i nosił nazwę Wólki Kraczkowskiej. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1624 i jest zawarta w dokumencie, wystawionym przez ówczesnego właściciela Kraczkowej – Aleksandra Zbigniewa Korniakta. Właścicielami Cierpisza byli każdorazowo sukcesorzy pobliskiej Kraczkowej.

Edukacja

W Cierpiszu działa Zespół Szkół (przedszkole i szkoła podstawowa). Od 1911 nauczano w domach prywatnych w Cierpiszu Górnym i Dolnym. W 1924 roku ze składek mieszkańców gminy wybudowano dom ludowy, który działał jako szkoła. Uczniów dożywiano; powstało Koło Gospodyń Wiejskich, biblioteka oraz teatr amatorski. W czasie II wojny światowej okupant niemiecki wprowadził zakaz używania podręczników i map oraz lekcji polskiej historii i geografii. Od nowa lekcje po polsku ruszyły w 1944. Początkowo klasy były łączone i odbywały się kursy dla analfabetów. W 1956 utworzono klasę VI i VII. W 1961 wieś została zelektryfikowana i rozpoczęto budowę szkoły (tysiąclatki) wspólnej dla Cierpisza Dolnego i Górnego. Nowy budynek stanął w 1,5 roku. W 1967 roku utworzono klasę VIII. W 1977 roku założono centralne ogrzewanie, bieżącą wodę i kanalizację. W 1991 roku szkoły przechodzą pod zarząd samorządu terytorialnego, wprowadzono naukę religii oraz sześciostopniową skalę ocen. 21 września 2007 szkoła wybrała za patronkę św. Faustynę Kowalską.

Warto zobaczyć

Kościół parafialny pw. św. Jana Chrzciciela wzniesiony w 1987 roku, parafia erygowana w 1988 r.
Kapliczki – przy głównej drodze znajdują się dwie, wymurowane w 1937 roku. Upamiętniają Kongres Eucharystyczny diecezji przemyskiej, który odbył się rok wcześniej. Z kolei na tzw. Zimnej Górze na Działach Wschodnich Stanisław Pusz ufundował w 2000 roku okazałą kapliczkę i drogę krzyżową.
Punkty widokowe znajdują się przy drodze z Cierpisza do Woli Rafałowskiej oraz na Zimnej Górze. Rozciągają się tu widoki na Dolinę Wisłoka oraz na zabudowę całej okolicy.
Wzniesienie św. Marii Magdaleny wraz z kościółkiem

Ścieżka ekologiczno-dydaktyczna "Koralowa"

W Cierpiszu w 2001 roku, z inicjatywy lokalnych liderów ekologii (władz gminy i dyrekcji szkoły), utworzono społecznym wysiłkiem i przy wielkim zaangażowaniu Nadleśnictwa Kańczuga "koralową" ścieżkę edukacyjną. Trasa ścieżki została podzielona na 10 odcinków, przy każdym z nich zamontowano tablice edukacyjne i ławeczkę, na której można przysiąść regenerując siły. Czas przejścia to 2-4 godziny.

Swoją nazwę ścieżka zawdzięcza licznym okazom bzu koralowego. Trasę rozpoczyna pole biwakowe. Na ścieżce można spotkać chroniony gatunek sromotnika bezwstydnego, kłokoczki południowej i skrzypu olbrzymiego. Las ozdabiają ponad 100-letnie sosny i 100-letni okazały drzewostan nasiennego modrzewia. Spod korzeni 150-letniego dębu wypływa krystalicznie czysta, skryta wśród zacisza lasu zimna woda. Na trasie spotkać można również oczka wodne.

Trasy turystyczne

Przez teren Cierpisza przebiegają 2 trasy rowerowe oraz Szlak turystyczno-historyczny im. płk. Leopolda Lisa–Kuli. Został on wyznaczony w kolorze czerwonym w 2001 r. przez znakarzy z Oddziału PTTK w Rzeszowie, a jego długość wynosi 39 kilometrów.

Cierpisz