Cicha Góra

wieś w województwie wielkopolskim

Cicha Górawieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Nowy Tomyśl. Została utworzona w roku 1757 na fali osadnictwa olęderskiego.

Cicha Góra
wieś
Ilustracja
Architektura olęderska
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

nowotomyski

Gmina

Nowy Tomyśl

Liczba ludności (2022)

506[2]

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

64-300[3]

Tablice rejestracyjne

PNT

SIMC

0591053

Położenie na mapie gminy Nowy Tomyśl
Mapa konturowa gminy Nowy Tomyśl, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Cicha Góra”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cicha Góra”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cicha Góra”
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego
Mapa konturowa powiatu nowotomyskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Cicha Góra”
Ziemia52°17′11″N 16°11′28″E/52,286389 16,191111[1]

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Cicha góra Olendry należała do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[4]. Cicha góra Olendry należała do okręgu lutomyślskiego i stanowiła część majątku Bukowiec, którego właścicielami byli wówczas Szolc i Łubieński (posiadali oni także sąsiedni, rozległy majątek Grodzisk)[4]. W skład majątku Bukowiec wchodziło łącznie 7 wsi oraz Kozia karczma. Według spisu urzędowego z 1837 Cicha góra Olendry liczyła 612 mieszkańców i 93 dymy (domostwa)[4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Do rejestru zabytków wpisane są: szkoła z około 1900, dom nr 16 (4. ćwierć XIX wieku) i dom nr 39 (1. ćwierć XIX wieku)[5].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 17155
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 162 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 200.
  5. praca zbiorowa, Zabytki architektury i budownictwa w Polsce, Województwo poznańskie 32, cz. 2, Ośrodek Dokumentacji Zabytków, Warszawa, 1998, s.430, ISBN 83-86334-37-1

Linki zewnętrzne

edytuj