Christopher Wolstenholme
Christopher Tony Wolstenholme (ur. 2 grudnia 1978 w Rotherham, South Yorkshire, Anglia) – brytyjski basista i drugi głos zespołu Muse od czasu jego powstania[1]. W niektórych utworach grupy gra też na gitarze lub keyboardzie.
.jpg)
| |
| Imię i nazwisko |
Christopher Tony Wolstenholme |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty |
gitara basowa, gitara, keyboard, harmonijka, perkusja |
| Gatunki |
rock alternatywny[1], pop alternatywny[1], indie rock[1], post grunge[1], neo prog[1], new prog[2] |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1992 |
| Wydawnictwo |
Warner Bros. Records, Taste Media, Mushroom, Helium3 |
| Zespoły | |
| Muse | |
Życiorys
edytujPrzed przeprowadzką do Teignmouth w hrabstwie Devon w 1989 Wolstenholme dorastał w miejscowości Rotherham. Już po zmianie miejsca zamieszkania zaczął grać na perkusji w miejscowej kapeli postpunkowej, podczas gdy Matthew Bellamy i Dominic Howard należeli do innej grupy muzycznej. Po dwóch latach, w czasie których Matthew oraz Dominic bez powodzenia poszukiwali dobrego basisty, Chris porzucił perkusję i zaczął uczyć się gry na gitarze basowej, tworząc z Bellamym i Howardem The Rocket Baby Dolls (później przemianowany na Muse). Mimo że przed dołączeniem do grupy nigdy nie grał na basie, Wolstenholme jest obecnie uznawany za jednego z lepszych basistów w przemyśle muzycznym[3].
Doktor honorowy University of Plymouth[4].
Życie prywatne
edytujW latach 2003–2016 był żonaty z Kelly Wolstenholme[5], z którą ma sześcioro dzieci: Alfie, Ava-Jo, Frankie, Ernie, Buster i Teddi[6]. 1 grudnia 2018 roku poślubił Caris Ball, wcześniej asystentkę rodziny[7]. 3 marca 2020 roku urodziła im się córka Mabel Aurora Ball Wolstenholme.
Otwarcie przyznaje, że przez wiele lat zmagał się z alkoholizmem; zdecydował się porzucić nałóg w 2009 roku. Jak podkreśla, duży wpływ na jego decyzję miał problem alkoholowy jego własnego ojca, który zmarł w wieku 40 lat[8]. Dominic Howard przyznał, że ostatecznie postawili basiście ultimatum w kwestii podjęcia leczenia, obawiając się, że problem ten może zagrażać przyszłości zespołu[9].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Heather Phares: Muse Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-08-20]. (ang.).
- ↑ Alexis Petridis: My journey into sound. www.theguardian.com. [dostęp 2016-08-20]. (ang.).
- ↑ The All-Time Best Rock Bassists [online], Ranker [dostęp 2019-12-18] (ang.).
- ↑ EXCLUSIVE: University honour for rock stars Muse. thisisplymouth.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-06)]. (ang.)
- ↑ Chris Wolstenholme - Infogalactic: the planetary knowledge core [online], infogalactic.com [dostęp 2019-01-25].
- ↑ Chris Wolstenholme
- ↑ Mark Beaumont, Muse's Matt Bellamy: ‘There’s a time-lag with fans, where five years later they get it’ [online], The Independent, 9 listopada 2018 [dostęp 2019-01-25] (ang.).
- ↑ Nick Levine, Muse's Chris Wolstenholme on alcohol battle: 'I had to stop or die' [online], NME, 26 lipca 2012 [dostęp 2019-01-25] (ang.).
- ↑ Jamie Crossan, Muse's Dom Howard: 'We gave Chris Wolstenholme an ultimatum to quit drinking' [online], NME, 30 września 2012 [dostęp 2019-01-25] (ang.).