Chris Rea
Christopher Anton „Chris” Rea (ur. 4 marca 1951 w Middlesbrough) – brytyjski gitarzysta, piosenkarz i autor tekstów. Sprzedał ponad 30 milionów egzemplarzy swoich płyt na całym świecie[1].
 Chris Rea (2011) | |
| Imię i nazwisko |
Christopher Anton Rea |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 marca 1951 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1973 |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | |
| Zespoły | |
| Beautiful Losers | |
| Strona internetowa | |
Życiorys
edytujRodzina i edukacja
edytujJest synem Camillo (zm. 2010) i Winifred (zm. 1983). Jego matka była Irlandką, a ojciec – włoskim imigrantem przybyłym na Wyspy Brytyjskie po II wojnie światowej. Ma dwóch braci: Nicka i Mike’a oraz cztery siostry: Catherinę, Geraldinę, Paulę i Camillę. Ich ojciec założył sieć lodziarni „Rea’s Ice-cream”[2].
W dzieciństwie zainteresował się muzyką, nauczył się gry na gitarze, pianinie, trąbce i klarnecie[2]. Planował być dziennikarzem[2].
Kariera zawodowa
edytujW latach 70. był chórzystą w zespole Beautiful Losers[3]. Na początku kariery zajmował się także pisaniem tekstów piosenek[4]. W 1978 zadebiutował jako wykonawca solowy albumem pt. Whatever Happened to Benny Santini?[2], za którego wysoką sprzedaż otrzymał certyfikat złotej płyty w USA. Album promował m.in. singlem „Fool (If You Think It’s Over)”, z którym trafił do 12. miejsca na liście Billboard Hot 100[2] i który był nominowany do nagrody Grammy dla piosenki roku. Również w 1978 zagrał swój pierwszy koncert w Polsce, a trzy lata później napisał piosenkę „I Will Light a Candle for You” zainspirowaną wybuchem stanu wojennego w kraju[5].
Największą popularność osiągnął w Europie na przełomie lat 80. i 90. W 1982 wydał album pt. "Chris Rea", a tytułowy singiel "Loving You" z tej płyty stał się przebojem[6]. W kolejnych latach corocznie wydawał nowe płyty: Water Sign (1983; promowana przebojem „I Can’t Hear Your Heartbeat”), Wired to the Moon (1984), Shamrock Diaries (1985; zawierająca hity „Stains by Girls” i „Josephine”) i On the Beach (1986; z tytułowym przebojem)[7]. W 1989 zaprezentował album pt. The Road to Hell, z którym dotarł do pierwszego miejsca na liście UK Albums Chart, a za wysoką sprzedaż krążka uzyskał certyfikat potrójnie platynowej płyty w Wielkiej Brytanii[8]. Płytę promował tytułowym utworem i singlem „Tell Me There’s a Heaven?” oraz podczas kilkumiesięcznej trasy koncertowej po Europie[8].
W 1991 wydał album pt. Auberge, na której umieścił m.in. utwory: „Heaven” i „The Mention of Your Name”[8]. Płyta rozeszła się w liczbie ponad 3 mln egzemplarzy na świecie i uzyskała certyfikat platynowej płyty[9]. 20 października 1991 w hali „Spodek” w Katowicach zagrał koncert w ramach trasy o nazwie „Auberge”[10]. W 1993 wydał album pt. God’s Great Banana Skin zawierający m.in. utwór „I Ain’t the Fool”, który dotarł do 16. miejsca na liście UK Singles Chart[11].
W 1996 zadebiutował jako producent filmowy i scenarzysta niskobudżetowym dramatem muzycznym La Passione, do którego napisał również ścieżkę dźwiękową[12].
Życie prywatne
edytujŻonaty z Joan Lesley, z którą ma dwie córki: Josephine (ur. 16 września 1983) i Julię (ur. 18 marca 1989)[13]. Zamieszkał w Buckinghamshire.
Od 1994 zmagał się z licznymi problemami ze zdrowiem. Najpierw zachorował na wrzody żołądka, później chorował na zapalenie otrzewnej. W 2000 zdiagnozowano u niego raka trzustki, po czym przeszedł operację wycięcia trzustki, dwunastnicy i pęcherzyka żółciowego. W 2016 przeszedł udar, a pod koniec 2017 zemdlał na scenie podczas koncertu w New Theatre w Oxfordzie, wskutek czego reszta koncertów na jego trasie została odwołana.
Dyskografia
edytujAlbumy studyjne
edytuj- Whatever Happened to Benny Santini? (1978)
- Deltics (1979)
- Tennis (1980)
- Chris Rea (1981)
- Water Sign (1983)
- Wired to the Moon (1984)
- Shamrock Diaries (1985)
- On the Beach (1986)
- Dancing with Strangers (1987)
- The Road to Hell (1989)
- Auberge (1990)
- God’s Great Banana Skin (1992)
- Espresso Logic (1993)
- La Passione (1996)
- The Blue Cafe (1998) – złota płyta w Polsce[14]
- The Road to Hell: Part 2 (1999)
- King of the Beach (2000)
- Dancing Down the Stony Road / Stony Road (2002)
- Blue Street (Five Guitars) (2003)
- Hofner The Blue Notes (2003)
- The Blue Jukebox (2004)
- Blue Guitars (2005)
- The Return of the Fabulous Hofner Blue Notes (2008)
- Santo Spirito Blues (2011) – złota płyta w Polsce[15]
- Road Songs for Lovers (2017)
- One Fine Day (2019)
Kompilacje
edytuj- New Light Through Old Windows (1988)
- The Best of Chris Rea (1994) – złota płyta w Polsce[16]
- The Very Best of Chris Rea (2001)
- Heartbeats – Chris Rea’s Greatest Hits (2005)
- The Platinum Collection – Chris Rea (2006)
- Fool If You Think It’s Over: The Definitive Greatest Hits (2008)
- Still So Far To Go (2009)
- The Journey 1978–2009 (2011)
- The Best (2018)
Albumy koncertowe
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2007-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-06)].
- ↑ a b c d e Tomaszewski 1993 ↓, s. 133.
- ↑ Tomaszewski 1993 ↓, s. 140.
- ↑ Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 155. ISBN 978-83-926413-8-4.
- ↑ Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 157. ISBN 978-83-926413-8-4.
- ↑ Tomaszewski 1993 ↓, s. 134.
- ↑ Tomaszewski 1993 ↓, s. 134–135.
- ↑ a b c Tomaszewski 1993 ↓, s. 135.
- ↑ Tomaszewski 1993 ↓, s. 137.
- ↑ Tomaszewski 1993 ↓, s. 136–137, 142.
- ↑ Tomaszewski 1993 ↓, s. 143.
- ↑ Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 154. ISBN 978-83-926413-8-4.
- ↑ Tomaszewski 1993 ↓, s. 133–134.
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 1998 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-06-08].
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2011 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-06-08].
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 1997 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-06-08].
Bibliografia
edytuj- Krzysztof Logan Tomaszewski: Supergwiazdy na walizkach. Polska Oficyna Wydawnicza Logan, 1993. ISBN 83-900770-1-9.
Linki zewnętrzne
edytuj- Jazzee Blue – oficjalna strona wytwórni płytowej piosenkarza (ang.)
- Oficjalna strona Chrisa Rea