Chorkówka
Chorkówka – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Chorkówka[5][4]. Siedziba gminy Chorkówka.
wieś | |
Urząd Gminy w Chorkówce | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
865[2] |
Strefa numeracyjna |
13 |
Kod pocztowy |
38-458[3] |
Tablice rejestracyjne |
RKR |
SIMC |
0346916[4] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego | |
Położenie na mapie gminy Chorkówka | |
49°38′53″N 21°40′20″E/49,648056 21,672222[1] | |
Strona internetowa |
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0346922 | Cieplice | część wsi |
0346939 | Dół | część wsi |
0346945 | Góra | część wsi |
0346951 | Podlas | część wsi |
0346968 | Zagóra | część wsi |
0346974 | Zastaw | część wsi |
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Chorkówka. W latach 1975–1998 wieś położona była w województwie krośnieńskim.
W 1366 r. za czasów króla Kazimierza właścicielami Chorkówki byli bratankowie kanclerza królewskiego – Janusza Suchegowilka. Kolejne wzmianki o wsi pochodzą z 1441 r., gdy właścicielami byli Kobylańscy. W 1489 roku bankrutujący Piotr ze Skotnik - właściciel Żeglec, zastawił połowę swego dziedzictwa w Żeglcach i połowę Chorkówki Janowi Targowickiemu z Targowisk - autorowi Rocznika. Miejscowość ta, jak i inne na Podkarpaciu, nękana była przez napady Tatarów, Szwedów, Węgrów. Najbardziej ucierpiała podczas napaści wojsk Rakoczego w marcu w 1657 r.
W 1856 r. od hrabiego Napoleona Bobrowskiego wieś tę kupił Ignacy Łukasiewicz i zbudował tu w tym roku największą rafinerię. Krakowski architekt A. Gaubauer wybudował tu dla Łukasiewicza stylowy dworek. W 1876 r. żona Ignacego Honorata Łukasiewicz założyła szkołę koronczarek. Łukasiewiczowie w swoim dworku w 1863 r. udzielali schronienia powstańcom styczniowym; m.in. inż. Antoniemu Jabłońskiemu i Henrykowi Walterowi. W dworskiej oficynie w Chorkówce I. Łukasiewicz otworzył jednoklasową szkołę wiejską i zaangażował opłacanego przez siebie nauczyciela. Jednak w 1882 r. zmarł w wyniku choroby płuc. Majątek Łukasiewiczów kupił Seweryn Stawiarski z Jedlicza, a w 1904 r. rafineria została zniszczona w pożarze.
W czasie II wojny światowej działały tu oddziały partyzanckie, np. grupa dyw. Placówki Chorkówka Centuria AK OP-15 z d-cą Janem Kurkiem Lewym. W sierpniu 1944 roku oddział AK OP-15 Placówki Cecylia dowodzony przez Kazimierza Kresiaka, zaatakował dwór ufortyfikowany przez stacjonujący w nim ukraiński oddział „Galizien" w Chorkówce i zdobył dokumenty świadczące o zamiarze pacyfikacji okolicznych miejscowości przez oddział SS. Po wejściu wojsk sowieckich, ppor. Marian Szpil „Jarowicz" dow. Plutonu nr 39 w Żeglcach z AK OP-15 został aresztowany przez NKWD i wywieziony na Syberię, skąd wrócił z mocno zniszczonym zdrowiem.
W pierwszych latach po II wojnie światowej dworek Łukasiewiczów uległ zniszczeniu. W 1979 r. wykonano z olbrzymiego łomu piaskowca pomnik I. Łukasiewicza.
Ludzie związani z Chorkówką
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 16265
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 148 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Linki zewnętrzne
edytuj- Chorkówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 630 .
- Fotografie Chorkówki