Chlorotalidon

Chlorotalidon
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	2-chloro-5-[(1RS)-1-hydroksy-3-okso-2,3-dihydro-1H-izoindol-1-ilo]benzenosulfonamid
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	Chlortalidonum
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C14H11ClN2O4S
Masa molowa	338,77 g/mol
Wygląd	biały lub żółtawobiały proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	77-36-1
PubChem	2732
DrugBank	DB00310
SMILES
	C1=CC=C2C(=C1)C(=O)NC2(C3=CC(=C(C=C3)Cl)S(=O)(=O)N)O
InChI
	InChI=1S/C14H11ClN2O4S/c15-11-6-5-8(7-12(11)22(16,20)21)14(19)10-4-2-1-3-9(10)13(18)17-14/h1-7,19H,(H,17,18)(H2,16,20,21)
	InChIKey
	JIVPVXMEBJLZRO-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	120 mg/l (20 °C)
	w innych rozpuszczalnikach
	aceton: rozpuszczalny; metanol: rozpuszczalny; chlorek metylenu: praktycznie nierozpuszczalny
Temperatura topnienia	239 °C
logP	0,85
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
Uwaga
Zwroty H	H319
Zwroty P	P305+P351+P338
Numer RTECS	DB1556000
Dawka śmiertelna	LD50 >5 g/kg (szczur, doustnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	C03 BA04; C03 BB04; C03 EA06
Farmakokinetyka
Działanie	hipotoniczne, diuretyczne
Okres półtrwania	40h
Wiązanie z białkami; osocza i tkanek	75%
Metabolizm	wątrobowy
Wydalanie	z moczem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2008-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Chlorotalidon, chlortalidon (łac. Chlortalidonum) – lek moczopędny o działaniu podobnym do tiazydów^[3]. Jest pochodną sulfonamidową.

Działanie

Mechanizm działania i wskazania są identyczne jak dla hydrochlorotiazydu. Hamuje wchłanianie zwrotne sodu w dystalnych cewkach nerkowych, zwiększając w ten sposób wydalanie wody, sodu, i chloru. Zwiększa także wydalanie z moczem potasu i magnezu. Zmniejsza wydalanie wapnia.

Farmakokinetyka

Dobrze wchłania się z układu pokarmowego. Działanie hipotensyjne pojawia się już po 2 godzinach, osiąga maksimum po 12 godzinach. Czas działania chlorotalidonu wynosi od 48 do 72 godzin.

Interakcje

Inne leki przeciwnadciśnieniowe mogą nasilić działanie chlorotalidonu. Takie samo działanie mogą mieć barbiturany i leki psychotropowe.

Zastosowanie

Znajduje zastosowanie w obrzękach idiopatycznych, niewydolności krążenia, niewydolności wątroby i nerek, nadciśnieniu tętniczym, moczówce prostej.

Chlorotalidon może nasilić toksyczne działanie glikozydów naparstnicy.

Przeciwwskazania

Nie wolno stosować chlorotalidonu w ciężkiej niewydolności nerek oraz ostrym kłębuszkowym zapaleniu nerek.

Nie wolno stosować leku również przy nadwrażliwości na sulfonamidy.

Działanie niepożądane

Powodować może niedociśnienie, bóle i zawroty głowy, kołatania serca. Może wywoływać zaburzenia elektrolitowe.

Dostępne preparaty

Hydro-Long-Tablinen
Hygroton
Odemo-Genat

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .
↑ ^a ^b Chlorthalidone, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-07] (ang.).
↑ Chlorthalidone – Compound Summary. pubchem.ncbi.nlm.nih.gov. [dostęp 2012-02-20]. (ang.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[FP8-1] Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .

[CID-2] Chlorthalidone, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-07] (ang.).

[pubchem-3] Chlorthalidone – Compound Summary. pubchem.ncbi.nlm.nih.gov. [dostęp 2012-02-20]. (ang.).

[3]

[1]

[2]