Charles Dixon (tenisista)

brytyjski tenisista

Charles Percy Dixon (ur. 7 lutego 1873 w Grantham, zm. 29 kwietnia 1939 w Londynie) – brytyjski tenisista, czterokrotny medalista olimpijski, zdobywca Pucharu Davisa i późniejszy kapitan drużyny.

Charles Percy Dixon
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1873
Grantham

Data i miejsce śmierci

29 kwietnia 1939
Londyn

Gra podwójna
Australian Open

W (1912)

Wimbledon

W (1912, 1913)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Sztokholm 1912 tenis ziemny
(gra mieszana w hali)
srebro Sztokholm 1912 tenis ziemny
(gra pojedyncza w hali)
brąz Londyn 1908 tenis ziemny
(gra podwójna)
brąz Sztokholm 1912 tenis ziemny
(gra podwójna w hali)

Kariera tenisowa

edytuj

Urodził się 7 lutego 1873 roku w Grantham (Lincolnshire), a zmarł 29 kwietnia 1939 roku w Londynie.

W 1908 roku na igrzyskach olimpijskich w Londynie zdobył pierwszy medal – brązowy – w turnieju deblowym mężczyzn na otwartym korcie w parze z Clementem Cazaletem. Cztery lata później, w Sztokholmie wywalczył trzy medale, złoty w grze mieszanej w hali w parze z Edith Hannam, srebrny w grze singlowej w hali oraz brązowy w halowym turnieju deblowym z Alfredem Beamishem.

W turniejach wielkoszlemowych odniósł trzy triumfy w grze podwójnej. W 1912 roku zwyciężył w Australasian Championships, w parze z Jamesem Parkiem. W tym samym roku triumfował na Wimbledonie, w parze z Herbertem Roperem-Barrettem, i rok później ponownie był razem z Roperem-Barrettem najlepszy na Wimbledonie. W 1914 roku para Dixon–Roper-Barrett przegrała finałowy pojedynek Wimbledonu.

W latach 1909–1913 reprezentował Wielką Brytanię w Pucharze Davisa. W 1912 roku zdobył wspólnie z drużyną trofeum, po pokonaniu w finale Australii 3:2.

W latach 1929–1932 reprezentował International Club of Great Britain w grze przeciwko Francji w turnieju w Queen’s oraz w 1932 i 1933 roku w turnieju Ateuil. Po zakończeniu kariery sędziował w turniejach juniorskich i seniorskich.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

edytuj

Gra podwójna (3–1)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1912 Australasian Championships, Hastings Trawiasta   James Parke   Alfred Beamish
  Gordon Lowe
6:4, 6:4, 6:2
Zwycięzca 2. 1912 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Herbert Roper-Barrett   Max Décugis
  André Gobert
3:6, 6:3, 6:4, 7:5
Zwycięzca 3. 1913 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Herbert Roper-Barrett   James Parke
  Ethel Thomson Larcombe
3:6, 5:3 krecz
Finalista 1. 1914 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Herbert Roper-Barrett   Norman Brookes
  Anthony Wilding
1:6, 1:6, 7:5, 6:8

Bibliografia

edytuj