Chalyburarodzaj ptaków z podrodziny paziaków (Lesbiinae) w rodzinie kolibrowatych (Trochilidae).

Chalybura[1]
Reichenbach, 1854[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kwiaciarek rudosterny (Ch. urochrysia)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

krótkonogie

Rodzina

kolibrowate

Podrodzina

kolibry

Plemię

Trochilini

Rodzaj

Chalybura

Typ nomenklatoryczny

Trochilus buffonii Lesson, 1832

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej i północno-zachodniej części Ameryki Południowej[7][8].

Morfologia

edytuj

Długość ciała 10,5–12 cm; masa ciała samca 6,9–7,3 g, samicy 5,9–6,3 g[7].

Systematyka

edytuj

Etymologia

edytuj
  • Chalybura: gr. χαλυψ khalups, χαλυβος khalubos „stal”; ουρα oura „ogon”[9].
  • Cyanochloris: gr. κυανος kuanos „ciemnoniebieski”; χλωρος khlōros „zielony”[10]. Gatunek typowy: Trochilus caeruleogaster Gould, 1847[b].
  • Hypuroptila (Hypuroptilia): gr. ὑπο hupo „pod”; ουρα oura „ogon” (por. πυρ pur, πυρος puros „płomień, ogień”); πτιλον ptilon „pióro”[11]. Gatunek typowy: Trochilus buffonii Lesson, 1832.
  • Methon: w mitologii greckiej Methon (gr. Μεθων Methōn) był przodkiem Orfeusza (por. gr. μεθη methē „mocny drink, pijaństwo”, od μεθυω methuō „być pijanym”, od μεθυ methu „wino”)[12]. Gatunek typowy: Trochilus buffonii Lesson, 1832.
  • Chlorurisca: gr. χλωρος khlōros „zielony”; ουρα oura „ogon”; łac. przyrostek zdrabniający -isca[13]. Gatunek typowy: Hypuroptila isaurae Gould, 1861[c].

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[14]:

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Hypuroptila Gould, 1854.
  2. Podgatunek Ch. buffonii.
  3. Podgatunek Ch. urochrysia.

Przypisy

edytuj
  1. Chalybura, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b H.G.L. Reichenbach. Aufzählung der Colibris Oder Trochilideen in ihrer wahren natürlichen Verwandtschaft, nebst Schlüssel ihrer Synonymik. „Journal für Ornithologie”. 1, s. 4, 10, 1854. (niem.). 
  3. J. Gould: A monograph of the Trochilidæ, or family of humming-birds. Cz. 2. London: Printed by Taylor and Francis, 1861, s. ryc. 89, 91 i tekst. (ang.).
  4. É. Mulsant & E. Verreaux: Histoire naturelle des oiseaux-mouches, ou, Colibris constituant la famille des trochilidés. Cz. 1. Lyon: Au Bureau de la Société Linnéenne, 1874, s. 145, 174. (fr.).
  5. É. Mulsant. Catalogue des oiseaux-mouches ou colibris. „Annales de la Société Linnéenne de Lyon”. 22, s. 203, 1876. (fr.). 
  6. E. Simon: Histoire naturelle des "Trochilidae" (synopsis et catalogue). Paris: L. Mulo, 1921, s. 340. (fr.).
  7. a b K.L. Schuchmann: Family Trochilidae (Hummingbirds). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 5: Barn-owls to Hummingbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 1999, s. 607–608. ISBN 84-87334-25-3. (ang.).
  8. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hummingbirds. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-06-15]. (ang.).
  9. The Key to Scientific Names, Chalybura [dostęp 2020-03-29].
  10. The Key to Scientific Names, Cyanochloris [dostęp 2020-03-29].
  11. The Key to Scientific Names, Hypuroptila [dostęp 2020-03-29].
  12. The Key to Scientific Names, Methon [dostęp 2020-03-29].
  13. The Key to Scientific Names, Chlorurisca [dostęp 2020-03-29].
  14. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Trochilini Vigors, 1825 (wersja: 2020-03-01). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-03-29].

Bibliografia

edytuj
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).