Chaber jednokoszyczkowy

Chaber jednokoszyczkowy
	; Kwiatostan
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Carduoideae
Rodzaj	chaber
Gatunek	chaber jednokoszyczkowy
	Nazwa systematyczna
	Centaurea uniflora Turra; Farseí. p. 12 (1765)
Synonimy
	Centaurea plumosa A.Kern. Centaurea uniflora subsp. uniflora Jacea plumosa Lam. Jacea uniflora (Turra) Soják;
	Centaurea plumosa A.Kern. Centaurea uniflora subsp. uniflora Jacea plumosa Lam. Jacea uniflora (Turra) Soják;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Chaber jednokoszyczkowy^[5] (Centaurea uniflora Turra) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych (Compositae). Występuje naturalnie w południowo-zachodnich Alpach – na obszarze od Ligurii, Piemontu i Doliny Aosty we Włoszech przez Alpy Nadmorskie, Prowansję, Delfinat i Sabaudię we Francji aż do kantonu Wallis (Valais) w Szwajcarii^[6]^[7]^[8].

Morfologia

Liść

Pokrój: Bylina dorastająca do 20–40 cm wysokości. Łodyga jest wzniesiona, nierozgałęziona. Cała roślina jest gęsto pokryta białymi włoskami^[8].
Liście: Naprzemianległe. Blaszka liściowa jest ząbkowana z ostrym wierzchołkiem. Liście górne nasadą obejmują łodygę^[8].
Kwiaty: Pojedyncze koszyczki kwiatowe rozwijają się na szczytach pędów. Mierzą 3–4 cm średnicy. Osadzone są w okrywie składającej się z kilku szeregów ciemnobrązowych, wąskich łusek, zakończonych długimi pierzastymi przyczepkami. Wszystkie kwiaty w koszyczku są rurkowate i mają różowofioletową barwę. Kwiaty zewnętrzne są wyraźnie większe i wygięte na zewnątrz. Mają one za zadanie przyciągnąć zapylające je owady^[8].
Gatunki podobne: Roślina jest podobna do C. nigrescens, który dorasta do 20–50 cm wysokości. Charakteryzuje się zielonymi łuskami okrywy z przyczepkami o niemal czarnej barwie^[8].

Biologia i ekologia

Rośnie na łąkach, w zaroślach i na skalistych zboczach z ekspozycją na słońce. Występuje na wysokości od 1500 do 2600 m n.p.m. Kwitnie od lipca do września^[8].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-02-21] (ang.).
↑ Flore des Alpes Maritimes. bibdigital.rjb.csic.es. [dostęp 2017-02-21]. (ang.).
↑ Centaurea uniflora Turra. The Plant List. [dostęp 2017-02-21]. (ang.).
↑ Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 51-52. ISBN 978-83-925110-5-2.
↑ Centaurea uniflora Turra subsp. uniflora. [w:] Schede di botanica [on-line]. Altervista. [dostęp 2017-02-21]. (wł.).
↑ Centaurea uniflora Turra. Tela Botanica. [dostęp 2017-02-21]. (fr.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Wolfgang Hensel: Rośliny Alp. Rozpoznać – Podziwiać – Chronić. Warszawa: Bauer-Weltbild Media, 2001, s. 55. ISBN 83-88729-72-1. (pol.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-02-21] (ang.).

[3] Flore des Alpes Maritimes. bibdigital.rjb.csic.es. [dostęp 2017-02-21]. (ang.).

[tpl-4] Centaurea uniflora Turra. The Plant List. [dostęp 2017-02-21]. (ang.).

[gawrys-5] Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 51-52. ISBN 978-83-925110-5-2.

[6] Centaurea uniflora Turra subsp. uniflora. [w:] Schede di botanica [on-line]. Altervista. [dostęp 2017-02-21]. (wł.).

[7] Centaurea uniflora Turra. Tela Botanica. [dostęp 2017-02-21]. (fr.).

[ra-8] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Wolfgang Hensel: Rośliny Alp. Rozpoznać – Podziwiać – Chronić. Warszawa: Bauer-Weltbild Media, 2001, s. 55. ISBN 83-88729-72-1. (pol.).

[5]

[6]

[7]

[8]

[1]

[2]

[3]

[4]