Chłopskie Stronnictwo Radykalne

Chłopskie Stronnictwo Radykalne – polska lewicowa partia polityczna powstała w 1919 na skutek secesji z Polskiego Stronnictwa Ludowego Lewicy dokonanej przez posłów Eugeniusza Okonia i Tomasza Dąbala. Głosiło radykalny program społeczno-polityczny o inspiracji chrześcijańskiej. Najważniejsze postulaty w programie partii dotyczyły przeprowadzenia reformy rolnej, przydzielenia ziemi służbie folwarcznej i chłopom małorolnym oraz demokratyzacji państwa i kościoła. Początkowo obszar działania stronnictwa obejmował Republikę Tarnobrzeską a następnie powiaty: Mielec, Nisko i Kolbuszowa. W 1920 roku ze Stronnictwa wystąpił Dąbal, tworząc wraz z Stanisławem Łańcuckim Komunistyczną Frakcję Poselską. W wyborach parlamentarnych w 1922 ugrupowanie zdobyło 4 mandaty poselskie. Na początku 1926 dwóch posłów partii wstąpiło do powstałego w tym czasie Stronnictwa Chłopskiego. W wyborach, które odbyły się dwa lata później, stronnictwo poniosło klęskę. Początkowo organem prasowym partii była Jedność Chłopska redagowana przez Eugeniusza Okonia a później Chłopska Sprawa.

Chłopskie Stronnictwo Radykalne

Państwo	Polska
Lider	Tomasz Dąbal, Eugeniusz Okoń,
Data założenia	1919
Ideologia polityczna	agraryzm, lewica chrześcijańska

Bibliografia

• Wojciech Roszkowski, Najnowsza historia Polski 1914-1945
• Józef Fajkowski: Krótki zarys historii ruchu ludowego. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971.

Linki zewnętrzne

• http://nowyobywatel.pl/2015/05/06/od-aniola-chlopskiego-do-matki-boskiej-kazetempowskiej-radykalizm-chrzescijanski-w-ii-rzeczpospolitej/