Cezary Miżejewski
Cezary Wojciech Miżejewski (ur. 26 grudnia 1964 w Zgorzelcu) – polski polityk, poseł na Sejm II kadencji, były wiceminister pracy.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 grudnia 1964 |
|---|---|
| Poseł II kadencji Sejmu | |
| Okres |
od 19 września 1993 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujOkres PRL
edytujUkończył studia w Instytucie Polityki Społecznej Uniwersytetu Warszawskiego. W 1981 należał do Związku Młodzieży Demokratycznej. W latach 1985–1990 był członkiem Międzyzakładowego Robotniczego Komitetu „Solidarności”, w październiku 1988 wchodził w skład jawnej reprezentacji MRKS, a w lutym 1989 wraz z Krzysztofem Wolfem i Edwardem Mizikowskim był przedstawicielem MRKS w Tymczasowym Zarządzie Regionu Mazowsze NSZZ „S”[1][2]. W latach 80. redagował i drukował prasę podziemną (m.in. „Robotnika. Pismo członków MRKS”, „CDN-Głos Wolnego Robotnika”, „Praca, Płaca, BHP”, „Robotnika Pomorza Zachodniego”), organizował „Miesiąc prasy zakładowej” NSZZ „S” w 1987, zakładał podziemne Wydawnictwo im. Olofa Palme. Wchodził w skład Grupy Politycznej Robotnik, był zatrzymywany przez funkcjonariuszy SB[3]. Znalazł się wśród założycieli Polskiej Partii Socjalistycznej. Od 1987 był skarbnikiem centralnego komitetu wykonawczego. W okresie 1988–1990 wchodził w skład kolegialnej rady naczelnej PPS-Rewolucja Demokratyczna.
III RP
edytujNa kongresie PPS w 1990 łączącym niektóre frakcje krajowe PPS oraz emigracyjną PPS, wszedł w skład centralnego komitetu wykonawczego. W latach 1997–2001 przewodniczył CKW PPS. Na początku lat 90. był pracownikiem Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność”.
W okresie 1993–1997 sprawował mandat posła na Sejm, wybranego z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej. 10 marca 1994 wraz z Piotrem Ikonowiczem i Andrzejem Lipskim przystąpił do Koła Parlamentarnego PPS. Nie ubiegał się o reelekcję. Od 1997 do 2000 kierował biurem zespołu posłów i senatorów związkowych Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych.
Zakładał i przewodniczył związkowi zawodowemu Konfederacja Pracy[4], uczestniczył m.in. w okupacji Ministerstwa Zdrowia w grudniu 2000. Od 2002 był doradcą ministra pracy i polityki społecznej Jerzego Hausnera, od 2003 dyrektorem departamentu rynku pracy w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej.
Od lutego 2004 do maja 2004 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej[5], po czym do grudnia 2004 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Polityki Społecznej. Następnie od grudnia 2004 do listopada 2005 zajmował stanowisko sekretarza stanu w tym resorcie. Pełnił funkcję sekretarza zespołu przygotowującego Narodową Strategię Integracji Społecznej, koordynował prace nad Krajowym Planem Działań na rzecz Integracji Społecznej oraz Strategią Polityki Społecznej 2007–2013.
Po odwołaniu ze stanowiska wiceministra od 2005 do 2009 pracował jako radca ministra w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego. Należał do autorów m.in. ustawy o zatrudnieniu socjalnym i ustawy o spółdzielniach socjalnych. W 2009 został pracownikiem spółdzielni socjalnej „Opoka” w Kluczach[6]. W tym samym roku został też przewodniczącym Ogólnopolskiego Związku Rewizyjnego Spółdzielni Socjalnych[7].
Wszedł m.in. w skład rady ekspertów społecznych i komitetu wykonawczego Polskiego Komitetu Europejskiej Sieci Przeciw Ubóstwu (EAPN), a także Rady Działalności Pożytku Publicznego przy ministrze pracy i polityki społecznej[8], a następnie od 2018 do 2021 przy przewodniczącym Komitetu do spraw Pożytku Publicznego[9].
W 2013 został członkiem zarządu Wspólnoty Roboczej Związków Organizacji Socjalnych (WRZOS), a w 2015 prezesem zarządu WRZOS[10]; funkcję tę sprawował do 2023. W 2015 wszedł w skład działającego przy MRPiPS Krajowego Komitetu Rozwoju Ekonomii Społecznej kolejnych kadencji[11], w 2023 objął funkcję wiceprzewodniczącego KKRES[12].
Odznaczenia i wyróżnienia
edytujW 2000 za działalność na rzecz kultury niezależnej otrzymał odznakę Zasłużony Działacz Kultury, w 2009 Odznakę Honorową za Zasługi dla Ochrony Pracy[13]. W 2014 został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności[14]. W 2023 otrzymał Odznakę Honorową Primus in Agendo[15].
Przypisy
edytuj- ↑ MRK „S”. Stowarzyszenie „Solidarność Walcząca” Mazowsze. [dostęp 2023-05-21].
- ↑ Tadeusz Ruzikowski: Międzyzakładowy Robotniczy Komitet "Solidarności". Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2015, s. 185.
- ↑ Anna Grażyna Kister, Arkadiusz Kutkowski: Cezary Miżejewski. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2013-05-11].
- ↑ David Ost: Klęska Solidarności. Gniew i polityka w postkomunistycznej Europie. Warszawa: Wydawnictwo Muza, 2007, s. 344–345.
- ↑ Kto umiera za Hausnera. polityka.pl, 6 marca 2004. [dostęp 2013-05-11].
- ↑ Kadra trenerska i współpracownicy. opokas.pl. [dostęp 2013-05-11].
- ↑ Władze OZRSS. ozrss.pl. [dostęp 2013-05-11].
- ↑ Skład Rady Działalności Pożytku Publicznego. pozytek.gov.pl. [dostęp 2013-05-11].
- ↑ Rada Działalności Pożytku Publicznego. kprm.gov.pl. [dostęp 2018-11-15].
- ↑ WRZOS. Zarząd. wrzos.org.pl. [dostęp 2016-04-16].
- ↑ Skład Krajowego Komitetu Rozwoju Ekonomii Społecznej. ekonomiaspoleczna.gov.pl.pl. [dostęp 2018-11-15].
- ↑ Skład Krajowego Komitetu Rozwoju Ekonomii Społecznej IV kadencji na lata 2023–2026. ekonomiaspoleczna.gov.pl.pl. [dostęp 2023-11-18].
- ↑ Michał Lewandowski: Oficjalne obchody dziesięciolecia Związku – część oficjalna VI Krajowego Zjazdu Delegatów OPZZ „Konfederacja Pracy”. 30 listopada 2009. [dostęp 2023-11-18].
- ↑ Prezes IPN Łukasz Kamiński wręczył Krzyże Wolności i Solidarności działaczom opozycji antykomunistycznej w PRL. ipn.gov.pl, 5 czerwca 2014. [dostęp 2014-06-06].
- ↑ Anita Czerwińska: ustawa o zatrudnieniu socjalnym stała się jednym z kamieni węgielnych polityki społecznej. portalsamorzadowy.pl, 13 czerwca 2023. [dostęp 2023-11-18].
Bibliografia
edytuj- Strona sejmowa posła II kadencji. [dostęp 2013-05-11].
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2013-05-11].
- Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych”. ipn.gov.pl. [dostęp 2018-11-15].
Linki zewnętrzne
edytuj- Cezary Wojciech Miżejewski. ipn.gov.pl. [dostęp 2023-05-21].