Cerkiew Przemienienia Pańskiego w Czumowie
Cerkiew Przemienienia Pańskiego – początkowo unicka, następnie prawosławna cerkiew w Czumowie, wzniesiona w XVIII w. i rozebrana podczas akcji rewindykacyjno-polonizacyjnej w 1938.
cerkiew filialna | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||
|
Historia
edytujCerkiew została zbudowana na potrzeby miejscowej parafii unickiej początkowo jako kaplica filialna parafii w Ślipczu, ufundowana przez Stanisława Kurdwanowskiego[1]. W 1875, wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, została przemianowana na prawosławną[1]. Pozostała czynna do 1915, gdy prawosławne duchowieństwo i wierni udali się na bieżeństwo[2]. W niepodległej Polsce nie uzyskała zgody na wznowienie działalności[3][4], chociaż w Czumowie i w sąsiednich wsiach wyznawcy prawosławia byli w większości[5].
Nieużytkowana cerkiew w Czumowie została rozebrana podczas akcji polonizacyjno-rewindykacyjnej w 1938. Oficjalnie poinformowano, że budynek był w bardzo złym stanie technicznym, jednak według Krzysztofa Grzesiaka mógł być to fałszywy pretekst dla zniszczenia obiektu sakralnego[6]. Wyposażenie nieczynnej świątyni przeniesiono do cerkwi w Hrubieszowie[3].
W sąsiedztwie świątyni znajdował się cmentarz, z którego zachowało się ok. 10 nagrobków[1].
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.
- Grzesiak K.: Diecezja lubelska wobec prawosławia w latach 1918–1939. Wydawnictwo Archidiecezjalne GAUDIUM, 2010. ISBN 978-83-7548-003-0.