Cerkiew Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Moskwie
Cerkiew Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” – prawosławna cerkiew w Moskwie, w dekanacie moskworieckim[1] eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
nr rej. 7710544000 | |||||||||||||||||||||
cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
24 października/6 listopada | ||||||||||||||||||||
Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||||||||
Cudowne ikony |
Ikona Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”, ikony św. Warłaama Chutyńskiego, św. Longina Sotnika, św. Apostoła Andrzeja, św. Aleksego | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Moskwy | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji | |||||||||||||||||||||
55°44′29,4″N 37°37′27,4″E/55,741500 37,624278 | |||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Pierwsze informacje o cerkwi wznoszącej się na miejscu dzisiejszej świątyni pochodzą z lat 70. XVI w. Patronem świątyni tej był święty mnich Warłaam Chutyński. Druga cerkiew na tym samym miejscu powstała w latach 1683–1685 i nosiła wezwanie Przemienienia Pańskiego. W 1783 kupiec Dołgow sfinansował przebudowę świątyni. Projekt budynku wykonał Wasilij Bażenow, zaś ikony do wnętrza cerkwi, w tym na potrzeby ikonostasu, napisał mnich Bonifacy z monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Sarowie. W 1790 metropolita moskiewski Platon poświęcił dobudowaną do głównej bryły budynku kaplicę Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”. Wizerunek ten co najmniej od XVII w. znajdował się w cerkwi i tam też w 1688 został ogłoszony cudotwórczym.
W czasie pożaru Moskwy w 1812 cerkiew została niemal całkowicie zniszczona. W latach 1831–1836 wzniesiono ją od podstaw według projektu Josepha Bové (Osipa Bowe). We wrześniu 1836 jej ponownego poświęcenia dokonał metropolita moskiewski Filaret.
Cerkiew funkcjonowała do 1932[2], gdy została zamknięta przez władze radzieckie. Zniszczono również dzwony świątyni. Pozostałe komponenty wyposażenia świątyni uratowali pracownicy Galerii Tretiakowskiej (zarekwirowana wiernym świątynia stała się jej własnością). W 1948 cerkiew Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” została ponownie otwarta dla kultu jako jedna z pierwszych zamkniętych wcześniej przez władze świątyń z Moskwie.
Przypisy
edytuj- ↑ Храмы Москворецкого Благочиния. /xn--b1afkimsn3a.xn--p1ai. [dostęp 2019-08-05]. (ros.).
- ↑ «Всех скорбящих Радосте и обидимых Заступнице…».