Centuria nadbrzeżna
gatunek rośliny
Centuria nadbrzeżna (Centaurium littorale (Turner) Gilmour) – gatunek rośliny z rodziny goryczkowatych (Gentianaceae). Występuje na rozległych obszarach Europy (poza południowo-wschodnią i północną częścią) oraz w zachodniej Azji (Kazachstan, Uzbekistan i Turkmenistan)[3].
Centaurium littorale subsp. uliginosum | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
centuria nadbrzeżna | ||
Nazwa systematyczna | |||
Centaurium littorale (Turner) Gilmour Bull. Misc. Inform. Kew 1937: 498 (1937)[3] | |||
Synonimy | |||
|
Zmienność
edytujGatunek zróżnicowany na trzy podgatunki[3]:
- Centaurium littorale subsp. littorale – solniska nadmorskie; rośliny niskie (do 15 cm), o łatkach korony 6–7 mm długości i gładkich brzegach liści[4]. Występuje w Europie Zachodniej (od Półwyspu Iberyjskiego po Wyspy Brytyjskie, na Półwyspie Skandynawskim, krajach bałtyckich, Białorusi i Ukrainie)[3];
- Centaurium littorale subsp. compressum (Hayne) Kirschner – znany tylko z Niemiec i Czech[3];
- Centaurium littorale subsp. uliginosum (Waldst. & Kit.) Rothm. ex Melderis. – rośliny do 20, czasem 30 cm wysokości, o szorstkich brzegach liści i łodygach, łatki korony do 3–6 mm długości[4]. Występuje od Francji poprzez środkową i wschodnią Europę po Azję[3]. W Polsce rośnie w okolicach Myśliborza, Pyrzyc i nad jeziorem Miedwie[5].
Morfologia
edytuj- Łodyga
- Zwykle od 10 do 20 cm wysokości, rzadziej nieco wyższa[4].
- Liście
- Liście dolne skupione w przyziemną rozetę, zachowaną także w czasie kwitnienia. Liście łodygowe osiągają 10–20 (rzadko do 35) mm długości i 3–5 mm szerokości, są równowąskie lub równowąskopodługowate, tępe, 1- lub 3-nerwowe[4].
- Kwiaty
- Różowe, zebrane w wierzchotki. Płatki korony o długości 5–8 mm.
- Owoc
- Torebka o długości 7–10 mm.
- Gatunki podobne
- Pozostałe dwa gatunki centurii rosnące w Polsce mają liście lancetowate do jajowatych, 3- lub 5-nerwowe, i przynajmniej górne zaostrzone[4].
Biologia i ekologia
edytujRoślina jednoroczna lub dwuletnia. Podgatunek typowy rośnie na słonych łąkach i w zagłębieniach międzywydmowych, podgatunek uliginosum – na solniskach. Kwitnie w sierpniu i wrześniu. Gatunek charakterystyczny związku Armerion maritimae[6].
Zagrożenia i ochrona
edytujRoślina objęta ochroną ścisłą[7].
Kategorie zagrożenia gatunku:
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)[8]: V (narażony na wyginięcie); 2016: EN (zagrożony)[9]
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej czerwonej księgi roślin (2001): VU (vulnerable, narażony); 2014: EN (zagrożony)[10]
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-11-30] (ang.).
- ↑ a b c d e f g Centaurium littorale (Turner) Gilmour, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-08] .
- ↑ a b c d e Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006, s. 359. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Piotrowska H. 2001. Centuria nadbrzeżna. s. 295-296. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz , Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz.U. z 2014 r. poz. 1409)
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
- ↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
- BioLib: 40540
- EoL: 581939
- EUNIS: 172951
- FloraWeb: 1409
- GBIF: 5414469
- identyfikator iNaturalist: 245741
- IPNI: 366670-1
- ITIS: 30046
- NCBI: 225562
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2708691
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:366670-1
- Tela Botanica: 75039
- identyfikator Tropicos: 13800006
- USDA PLANTS: CELI7
- CoL: S7VM