Centrum Doskonalenia Oficerów
Centrum Doskonalenia Oficerów WP im. gen. Stanisława Popławskiego (CDO) – ośrodek doskonalenia oficerów ludowego Wojska Polskiego.
Odznaka absolwenta CDO | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1974 |
Rozformowanie |
1990 |
Patron | |
Tradycje | |
Rodowód |
Centralny Ośrodek Szkolenia Ogólnowojskowego |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. bryg. Mieczysław Urbański |
Ostatni |
gen. bryg. Bolesław Matusz |
Organizacja | |
Dyslokacja |
Warszawa-Rembertów |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Podległość |
Sztab Generalny WP |
Formowanie i zadania
edytujW 1974 roku Centralny Ośrodek Szkolenia Ogólnowojskowego w Rembertowie został przekształcony w Centrum Doskonalenia Oficerów.
Rozkazem Nr 21/MON Ministra Obrony Narodowej z 9 lipca 1974 roku Centrum przyjęło imię generała armii Stanisława Popławskiego.
Zadaniem Centrum było prowadzenie kursów kwalifikacyjnych dla oficerów różnych szczebli dowodzenia w celu przygotowania ich do objęcia wyższych stanowisk służbowych. Kursy te w zależności od rodzaju trwały od kilku miesięcy do roku. Ukończenie określonego kursu dawało podstawę do wyznaczenia oficera na kolejne stanowisko dowódcze lub sztabowe. W potocznym języku Centrum nazywano „Akademią Polową”.
Centrum Doskonalenia Oficerów rozformowano w 1990 roku[2].
Warunki przyjęcia do CDO
edytujNa kursy przyjmowano oficerów zajmujących stanowiska dowódców plutonów, kompanii i batalionów przez okres co najmniej 2 lat, którzy podczas przeglądów kadrowych uzyskali oceny bardzo dobre i wykazywali predyspozycje do objęcia wyższych stanowisk dowódczych lub sztabowych. Przyjęcie na kurs określonego szczebla uwarunkowane było również posiadanym wykształceniem wojskowym lub cywilnym. Od kandydatów na kurs dowódców kompanii i batalionu wymagano ukończenia wyższej szkoły oficerskiej lub studiów wyższych I stopnia, a na kurs dowódców pułków ukończenia Akademii Sztabu Generalnego lub studiów wyższych II stopnia.
Struktura organizacyjna (1975)
edytuj- komenda i sztab
- wydział ogólny
- wydział polityczny
- wydział techniczny
- wydział szkolenia
- cykl taktyki
- cykl techniczny
- cykl nauk społeczno-politycznych
- kursy doskonalenia oficerów
- kurs dowódców pułków
- kurs dowódców batalionów piechoty i czołgów
- kurs dowódców kompanii
- kurs oficerów sztabu pułku i dywizji
- kurs starszych oficerów operacyjnych pułków
- kurs szefów rozpoznania pułku
- kurs instruktorów sportowych
- kwatermistrzostwo
Komendanci
edytuj- gen bryg. Mieczysław Urbański (1974–1980)
- gen bryg. Apoloniusz Golik (1980–1985)
- gen bryg. Kazimierz Leśniak (1985–1987)
- gen bryg. Bolesław Matusz (1987–1990)
Absolwenci
edytuj- gen. Mieczysław Cieniuch
- gen. dyw. Janusz Lalka
- gen. dyw. Jerzy Michałowski
- gen. dyw. Mirosław Rozmus
- gen. dyw. Mirosław Różański
- gen. bryg. Grzegorz Duda (1983)
Przypisy
edytuj- ↑ Leszkowicz 2022 ↓, s. 753.
- ↑ Julian Babula: Wojsko Polskie 1945–1989. Próba analizy operacyjnej. s. 354.
Bibliografia
edytuj- Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.