Cenestezja
Cenestezja – w psychiatrii i psychologii ogół wrażeń zmysłowych pochodzących z wnętrza ciała. Termin wprowadzony do nauki przez Christiana Friedricha Hübnera w 1794 roku[1], był także stosowany w filozofii na określenie ogólnego poczucia bycia żywym i świadomym („czuciowość ogólna”, „czucie siebie” według Abramowskiego)[2]. Zaburzeniu tego rodzaju czucia odpowiada określenie cenestopatii[3] lub dyscenestezji[4]. Niektórzy autorzy traktują wszystkie te doznania jako nieprawidłowe i używają określenia cenestezji na grupę zaburzeń percepcji ciała[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Hübner C.F.: Caenesthesis. Dissertatio inauguralis medica. Halae: Typis Bathianis, 1794.
- ↑ Abramowski E. Badania doświadczalne nad pamięcią. T. 2, Podświadomość. Warszawa: Księgarnia E. Wende i S-ka, 1911 s. 118, 122
- ↑ J.D. Blom, A. Neven, Y. Aouaj, B. Jonker i inni. De coenesthesiopathieën. „Tijdschrift voor Psychiatrie”. 52 (10), s. 695-704, 2010. PMID: 20931483.
- ↑ Jacek Wciórka: Psychopatologia: objawy i zespoły zaburzeń psychicznych. W: Janusz Rybakowski, Stanisław Pużyński, Jacek Wciórka: Psychiatria. T. 1: Podstawy psychiatrii. Wrocław: Elsevier, 2012, s. 324. ISBN 978-83-7609-114-3.
- ↑ O. Rommel, M. Bokeloh, J.P. Malin, P. Bräunig i inni. Zönästhesie. Wichtige Differentialdiagnose bei chronischen Schmerzerkrankungen. „Schmerz”. 13 (3), s. 201-4, 1999. DOI: 10.1007/s004829900021. PMID: 12799933.