Carl Weathers
Carl Weathers (ur. 14 stycznia 1948 w Nowym Orleanie, zm. 1 lutego 2024 w Los Angeles[1]) – amerykański aktor, reżyser i producent filmowy oraz telewizyjny, zawodnik futbolu amerykańskiego.
Data i miejsce urodzenia |
14 stycznia 1948 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 lutego 2024 |
Zawód |
aktor, reżyser, producent filmowy |
Współmałżonek |
Mary Ann Castle |
Lata aktywności |
1973-2024 (aktor) |
Życiorys
edytujWczesne lata
edytujUrodził się w Nowym Orleanie[2] w stanie Luizjana, na południu Stanów Zjednoczonych. Jego ojciec był robotnikiem. Carl uczęszczał do St. Augustine High School, gdzie zdobył stypendium sportowe. Jego rodzice przenieśli się do Kalifornii. W 1966 roku ukończył Polytechnic High School w Long Beach[3]. W szkole średniej był sportowcem trenującym boks, futbol amerykański, gimnastykę, judo, piłkę nożną i zapasy.
Kariera sportowa
edytujW 1966 roku rozpoczął swoją karierę jako linebacker w Long Beach City College[3] w San Diego, a następnie przeniósł się na uniwersytet stanowy San Diego State University, gdzie zainteresował się uprawianiem futbolu amerykańskiego i został członkiem uczelnianej reprezentacji. W latach 1970–1971 rozegrał siedem meczów jako gracz Oakland Raiders[4] pod kierunkiem trenera Johna Maddena[3]. W latach 1971–1973 grał łącznie 18 meczów w lidze kanadyjskiej w drużynie British Columbia Lions[5]. Do roku 1974 grał w lidze kanadyjskiej, w drużynie British Columbia Lions. W swojej karierze grał też w Hall of Fame Coaches Don Coryell[5] w San Diego.
Kariera aktorska
edytujDebiutował w filmie sensacyjnym Teda Posta Siła magnum (Magnum Force, 1973) z serii filmów o Harrym Callahanie z Clintem Eastwoodem. Przełom nastąpił trzy lata później dzięki roli wielkiego mistrza boksu Apollo Creeda w dramacie sportowym Johna G. Avildsena Rocky (1976) u boku Sylvestra Stallone i później w następnych sequelach: Rocky II z 1979, Rocky III (1982) i Rocky IV (1985)[6]. Zagrał również u boku Arnolda Schwarzeneggera w kasowym filmie Predator w 1987 roku[7]. Z tego filmu pochodzi również mem i ikoniczna scena siłowego uścisku dłoni Carla i Arnolda[8][9][10].
W 1981 roku wystąpił na scenie Los Angeles Actors' Theatre w spektaklu Nevis Mountain Dew[11]. W 1987 roku pojawił się w teledysku Michaela Jacksona „Liberian Girl”[7].
Życie prywatne
edytujW 1973 roku poślubił Mary Ann Castle, z którą miał dwóch synów: Matthew i Jasona[7][12]. Do rozwodu doszło w 1983 roku, a rok później ożenił się z Rhoną Unsell, z którą był przez 22 lata[7]. W latach 2007–2009 był również żonaty z Jennifer Peterson[7][12].
Zmarł 1 lutego 2024 w wieku 76 lat[7].
Filmografia
edytujFilmy fabularne
edytuj- 1973: Siła magnum jako demonstrator
- 1976: Rocky jako Apollo Creed
- 1977: Bliskie spotkania trzeciego stopnia jako MP
- 1978: Komandosi z Navarony jako sierżant Weaver
- 1979: Rocky II jako Apollo Creed
- 1981: Śmiertelne polowanie (Death Hunt) jako Sundog / George Washington Lincoln Brown
- 1982: Rocky III jako Apollo Creed
- 1985: Gorączka nocy (Braker, TV) jako porucznik Harry Braker
- 1985: Rocky IV jako Apollo Creed
- 1987: Predator jako pułkownik Al Dillon
- 1988: Szalony Jackson jako sierżant Jericho „Action” Jackson
- 1992: Huraganowy Smith (Hurricane Smith) jako Billy „Hurricane” Smith
- 1996: Farciarz Gilmore jako Chubbs Peterson
- 1997: Zasadzka na Diabelskiej Wyspie (Shadow Warriors: Assault on Devil's Island) jako Roy Brown
- 2000: Mały Nicky jako Chubbs Peterson
- 2002: Osiem szalonych nocy jako GNC Water Bottle (głos)
- 2004: Balto III: Wicher zmian jako Kirby (głos)
- 2005: Obca krew (Alien Siege) jako generał Skyler
- 2006: Gang Wielkiej Stopy (The Sasquatch Gang) jako dr Artimus Snodgrass
- 2007: Sportowy film (The Comebacks) jako Freddie Wiseman
- 2008: Phoo Action (TV) jako szef Benjamin Benson
- 2012: Ostatnia misja USS Iowa jako generał McKraken
Seriale TV
edytuj- 1975: Kung Fu jako Bad Sam
- 1976: Barnaby Jones jako Jack Hopper
- 1976: Starsky i Hutch jako Al Martin
- 1977: Ulice San Francisco jako oficer Hague
- 2003–2007: The Shield: Świat glin jako Joe Clark
- 2004–2013: Bogaci bankruci w roli samego siebie
- 2008: Ostry dyżur jako Louie Taylor
- 2010: Świry jako Boone
- 2011–2013: Zwyczajny serial jako Bóg koszykówki (głos)
- 2013: Toy Story: Horror jako Combat Carl (głos)
- 2016: Colony jako Bolton „Beau” Miller
- 2016: Chicago PD jako prokurator stanu Mark Jefferies
- 2017: Chicago Justice jako prokurator stanu Mark Jefferies
- 2017: Star Butterfly kontra siły zła jako Omnitraxus Prime (głos)
- 2019: The Mandalorian jako Greef Karga[13]
Przypisy
edytuj- ↑ Erik Pedersen , Carl Weathers Dies: ‘Rocky’ & ‘Predator’ Star Who Appeared In ‘Happy Gilmore’, ‘The Mandalorian’ & More Was 76 [online], Deadline, 2 lutego 2024 [dostęp 2024-02-02] (ang.).
- ↑ Carl Weathers (14 de Janeiro de 1948). Filmow. [dostęp 2017-10-11]. (port.).
- ↑ a b c Carl Weathers - Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2017-10-11]. (rum.).
- ↑ Carl Weathers. ČSFD.cz. [dostęp 2017-10-11]. (cz.).
- ↑ a b Carl Weathers Trivia. FamousFix. [dostęp 2017-10-11]. (ang.).
- ↑ Carl Weathers - Životopis / Info. FDb.cz. [dostęp 2017-10-11]. (cz.).
- ↑ a b c d e f Eve Buckland , Carl Weathers dies aged 76: Rocky star passes peacefully in his sleep [online], Mail Online, 2 lutego 2024 [dostęp 2024-02-04] .
- ↑ Epic Handshake [online], Know Your Meme, 7 marca 2013 [dostęp 2024-02-04] .
- ↑ David Britton , The epic handshake meme from 'Predator' is back [online], The Daily Dot, 14 sierpnia 2018 [dostęp 2024-02-04] (ang.).
- ↑ The post-tennis arm-wrestle handshake, „BBC News”, 2 lipca 2013 [dostęp 2024-02-04] (ang.).
- ↑ Carl Weathers Biography (1948-). Film Reference. [dostęp 2017-10-11]. (ang.).
- ↑ a b Dagmara Olszewska , Legendarny aktor nie żyje. Carl Weathers miał 76 lat [online], cozatydzien.tvn.pl, 3 lutego 2024 [dostęp 2024-02-04] (pol.).
- ↑ Pedro Pascal Revealed as The Mandalorian All-star cast to appear in upcoming Disney+ Star Wars live-action series.. starwars.com, 2018-12-12. [dostęp 2018-12-13].
Linki zewnętrzne
edytuj- Carl Weathers w bazie IMDb (ang.)
- Carl Weathers w bazie Filmweb
- Carl Weathers w bazie Notable Names Database (ang.)