Carl Heinrich Studt

Carl Heinrich Studt (lub Karl Studt, ur. 21 września 1799, zm. 26 lutego 1889 we Wrocławiu[1]) – niemiecki architekt, urzędnik i polityk komunalny, w latach 1839−1844[2] radca miejski i budowlany[3] we Wrocławiu.

Carl Heinrich Studt
Data urodzenia

21 września 1799

Data i miejsce śmierci

26 lutego 1889
Breslau

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

architektura

Epoka

historyzm

Życiorys

edytuj

C.H. Studt, z wykształcenia architekt, był jednym z najstarszych uczniów Carla Ferdinanda Langhansa[4]. W 1833 rozpoczął pracę we wrocławskiej administracji budowlanej (niem. Baudeputation)[5]. 1 lipca 1838 został wybrany przez radę miejską na miejskiego radcę budowlanego, zaś 2 października 1839 złożył przysięgę i objął urząd.

W 1844 Studt odszedł ze stanowiska[2], dalej pracując jako architekt, aż do przejścia na emeryturę 27 marca 1872[5]. W tym czasie był też radnym miejskim (Stadtverordneter)[6], a w latach 1872-1880 był również członkiem zarządu rady[5]. C.H. Studt sprawował ponadto przez wiele lat sprawował funkcję przewodniczącego Stowarzyszenia Architektów i Inżynierów we Wrocławiu (Architekten- und Ingenieurverein zu Breslau), z której zrezygnował w marcu 1874; po rezygnacji otrzymał, obok Karla Lüdeckego i Hansa Zimmermanna, zaszczytny tytuł honorowego członka tego stowarzyszenia[7].

Życie prywatne

edytuj

Carl Heinrich Studt ożenił się z Auguste Caroline z.d. Gutike we Wriezen 16 maja 1830[1]. Auguste Studt zmarła w sierpniu 1845[8]. Owdowiały architekt ożenił się ponownie 3 września 1850 z Wilhelmine z.d. Lampe (1820-1883)[1][9]. Jak podaje książka adresowa z 1852, Studt mieszkał w zaprojektowanej przez siebie kamienicy przy pl. Czystym (Salvatorplatz) pod numerem 4[10]. W późniejszym okresie (1868) zajmował mieszkanie przy dzisiejszej ul. Tadeusza Kościuszki (Tauentzienstraße) 26b[6].

Poświadczone dzieła

edytuj
  • szkoła elementarna i dla ubogich (Elementar- und Armen-Schulhaus) przy pl. św. Krzysztofa (Christophoriplatz) we Wrocławiu, 1834[11]
  • gimnazjum św. Elżbiety przy ul. św. Elżbiety 4 (An der Elisabethkirche 3–5) we Wrocławiu, ok. 1832–1834[12] (budynek zachowany, rozbudowany 1872 i podwyższony 1883)
  • szkoła przy ul. Wybrzeże Stanisława Wyspiańskiego (Ufergasse) we Wrocławiu, 1836[11]
  • most na Bystrzycy w Leśnicy, 1839[5] (obecnie w tym miejscu mosty Średzkie)
  • most Książęcy (Fürstenbrücke) na Starej Odrze[5] (obecnie w tym miejscu most Szczytnicki)
  • dom własny[10] przy placu Czystym 3-4 (Salvatorplatz) we Wrocławiu, 1845
  • przebudowa młynów Przedniego i Średniego (Vorder- und Mittelmühle) w okolicach mostu Pomorskiego Południowego, 1841-1845[5]
  • pawilon wystawowy Śląskiej Wystawy Przemysłowej na obecnym placu Wolności, 1852 - o stalowej konstrukcji szkieletowej, w układzie bazylikowym, z trzykondygnacyjnym skrzydłem poprzecznym w połowie długości
  • szkoła przy ulicy Pomorskiej (Am Wäldchen) we Wrocławiu[5]
  • przebudowa wodociągów w południowej części Starego Miasta we Wrocławiu[5]
  • plan pomiarowy Wrocławia[5]

Przypisy

edytuj
  1. a b c Carl Heinrich STUDT. Verein für Computergenealogie. [dostęp 2013-08-16]. (niem.).
  2. a b Breslauer Stadtbuch enthaltend die Rathslinie von 1287 ab.... W: Hermann Markgraf: Codex Diplomaticus Silesiae. T. 11. Wrocław: 1882, s. 137. [dostęp 2012-05-30].
  3. (niem.) Stadt- und Baurath
  4. Erinnerungen..., s. 50.
  5. a b c d e f g h i Okólska, Nadburmistrzowie..., s. 48–49.
  6. a b Historische Adressbücher: Strudt (sic!), C.H., Stadtbaurath a.D., Breslau. Verein für Computergenealogie. [dostęp 2012-02-13]. (niem.).
  7. Mittheilungen..., s. 174
  8. Familiennachrichten. Gestorben.. „Deutsche Allgemeine Zeitung”, s. 2240, 1845-08-22. Cytat: Frau Baurath Auguste Studt in Breslau. (niem.). 
  9. Wilhelmine Dorothea Emilie LAMPE. Verein für Computergenealogie. [dostęp 2013-04-04]. (niem.).
  10. a b Historische Adressbücher: Studt, Baurath, Breslau. Verein für Computergenealogie. [dostęp 2012-02-13]. (niem.).
  11. a b Zwierz 2004 ↓, s. 179
  12. Zwierz 2004 ↓, s. 183

Bibliografia

edytuj

Linki internetowe

edytuj