Carl Heinrich Studt
Carl Heinrich Studt (lub Karl Studt, ur. 21 września 1799, zm. 26 lutego 1889 we Wrocławiu[1]) – niemiecki architekt, urzędnik i polityk komunalny, w latach 1839−1844[2] radca miejski i budowlany[3] we Wrocławiu.
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
niemiecka |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Życiorys
edytujC.H. Studt, z wykształcenia architekt, był jednym z najstarszych uczniów Carla Ferdinanda Langhansa[4]. W 1833 rozpoczął pracę we wrocławskiej administracji budowlanej (niem. Baudeputation)[5]. 1 lipca 1838 został wybrany przez radę miejską na miejskiego radcę budowlanego, zaś 2 października 1839 złożył przysięgę i objął urząd.
W 1844 Studt odszedł ze stanowiska[2], dalej pracując jako architekt, aż do przejścia na emeryturę 27 marca 1872[5]. W tym czasie był też radnym miejskim (Stadtverordneter)[6], a w latach 1872-1880 był również członkiem zarządu rady[5]. C.H. Studt sprawował ponadto przez wiele lat sprawował funkcję przewodniczącego Stowarzyszenia Architektów i Inżynierów we Wrocławiu (Architekten- und Ingenieurverein zu Breslau), z której zrezygnował w marcu 1874; po rezygnacji otrzymał, obok Karla Lüdeckego i Hansa Zimmermanna, zaszczytny tytuł honorowego członka tego stowarzyszenia[7].
Życie prywatne
edytujCarl Heinrich Studt ożenił się z Auguste Caroline z.d. Gutike we Wriezen 16 maja 1830[1]. Auguste Studt zmarła w sierpniu 1845[8]. Owdowiały architekt ożenił się ponownie 3 września 1850 z Wilhelmine z.d. Lampe (1820-1883)[1][9]. Jak podaje książka adresowa z 1852, Studt mieszkał w zaprojektowanej przez siebie kamienicy przy pl. Czystym (Salvatorplatz) pod numerem 4[10]. W późniejszym okresie (1868) zajmował mieszkanie przy dzisiejszej ul. Tadeusza Kościuszki (Tauentzienstraße) 26b[6].
Poświadczone dzieła
edytuj- szkoła elementarna i dla ubogich (Elementar- und Armen-Schulhaus) przy pl. św. Krzysztofa (Christophoriplatz) we Wrocławiu, 1834[11]
- gimnazjum św. Elżbiety przy ul. św. Elżbiety 4 (An der Elisabethkirche 3–5) we Wrocławiu, ok. 1832–1834[12] (budynek zachowany, rozbudowany 1872 i podwyższony 1883)
- szkoła przy ul. Wybrzeże Stanisława Wyspiańskiego (Ufergasse) we Wrocławiu, 1836[11]
- most na Bystrzycy w Leśnicy, 1839[5] (obecnie w tym miejscu mosty Średzkie)
- most Książęcy (Fürstenbrücke) na Starej Odrze[5] (obecnie w tym miejscu most Szczytnicki)
- dom własny[10] przy placu Czystym 3-4 (Salvatorplatz) we Wrocławiu, 1845
- przebudowa młynów Przedniego i Średniego (Vorder- und Mittelmühle) w okolicach mostu Pomorskiego Południowego, 1841-1845[5]
- pawilon wystawowy Śląskiej Wystawy Przemysłowej na obecnym placu Wolności, 1852 - o stalowej konstrukcji szkieletowej, w układzie bazylikowym, z trzykondygnacyjnym skrzydłem poprzecznym w połowie długości
- szkoła przy ulicy Pomorskiej (Am Wäldchen) we Wrocławiu[5]
- przebudowa wodociągów w południowej części Starego Miasta we Wrocławiu[5]
- plan pomiarowy Wrocławia[5]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Carl Heinrich STUDT. Verein für Computergenealogie. [dostęp 2013-08-16]. (niem.).
- ↑ a b Breslauer Stadtbuch enthaltend die Rathslinie von 1287 ab.... W: Hermann Markgraf: Codex Diplomaticus Silesiae. T. 11. Wrocław: 1882, s. 137. [dostęp 2012-05-30].
- ↑ (niem.) Stadt- und Baurath
- ↑ Erinnerungen..., s. 50.
- ↑ a b c d e f g h i Okólska, Nadburmistrzowie..., s. 48–49.
- ↑ a b Historische Adressbücher: Strudt (sic!), C.H., Stadtbaurath a.D., Breslau. Verein für Computergenealogie. [dostęp 2012-02-13]. (niem.).
- ↑ Mittheilungen..., s. 174
- ↑ Familiennachrichten. Gestorben.. „Deutsche Allgemeine Zeitung”, s. 2240, 1845-08-22. Cytat: Frau Baurath Auguste Studt in Breslau. (niem.).
- ↑ Wilhelmine Dorothea Emilie LAMPE. Verein für Computergenealogie. [dostęp 2013-04-04]. (niem.).
- ↑ a b Historische Adressbücher: Studt, Baurath, Breslau. Verein für Computergenealogie. [dostęp 2012-02-13]. (niem.).
- ↑ a b Zwierz 2004 ↓, s. 179
- ↑ Zwierz 2004 ↓, s. 183
Bibliografia
edytuj- Erinnerungen an Carl Ferdinand Langhans. „Deutsche Bauzeitung. Wochenblatt”. IV (7), s. 50-52, luty 1870. K.E.O. Fritsch. Berlin: Architekten Verlag zu Berlin. [dostęp 2012-02-22]. (niem.).
- Jan Harasimowicz (red.): Atlas achitektury Wrocławia. Tom II. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1998, s. 167, 251. ISBN 83-7023-679-0.
- Mittheilungen aus Vereinen. Architekten- und Ingenieurverein zu Breslau. „Deutsche Bauzeitung”. VIII (43), s. 173-174, maj 1874. K.E.O. Fritsch, F.W. Büsing. Berlin: Verband deutscher Architekten- und Ingenieur-Vereine. [dostęp 2012-02-22]. (niem.).
- Halina Okólska: Nadburmistrzowie i inni urzędnicy Magistratu Wrocławia 1808 – 1933. Wrocław: Oficyna Wydawniczo-Reklamowa Hanna Wolska, 2007, s. 48-49. ISBN 978-83-60885-28-4. [dostęp 2012-02-22].
- Carl Studt. Ueber die auf dem Exercier-Platz zu Breslau erbaute Halle für die Schlesische Industrie-Ausstellung im Jahre 1852. „Zeitschrift für Bauwesen”. 2 (XI-XII), s. 533-537, grudzień 1852. Erbkam. Berlin: Ernst & Korn. [dostęp 2012-02-22]. (niem.).
- Maria Zwierz: Architektura wrocławskich szkół do roku 1885. W: Maria Zwierz (red.): Wrocławskie szkoły. Historia i architektura. Wrocław: Muzeum Architektury we Wrocławiu, 2004, s. 179, 183. ISBN 83-89262-04-5.
Linki internetowe
edytuj- Archiwum budowlane miasta Wrocławia; Gimnazjum św. Elżbiety. Muzeum Architektury we Wrocławiu. [dostęp 2012-01-11].
- Archiwum budowlane miasta Wrocławia; Kamienica, Czysty plac 3-4. Muzeum Architektury we Wrocławiu. [dostęp 2012-01-11].