Karaś pospolity

Karaś pospolity
	Carassius carassius
	(Linnaeus, 1758)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	karpiokształtne
Rodzina	karpiowate
Rodzaj	Carassius
Gatunek	karaś pospolity
Synonimy
	Cyprinus carassius Linnaeus, 1758; Carassius carassius carassius (Linnaeus, 1758); Carassius carassius jacuticus Kirillov, 1956; Carassius charax (Lesniewski, 1837); Carassius gibelio minutus (Kessler, 1856); Carassius humilis Heckel, 1837; Carassius linnaei Bonaparte, 1845; Carassius linnei Malm, 1877; Carassius linnei lacustrus Malm, 1877; Carassius linnei piscinarum Malm, 1877; Carassius oblongus Heckel & Kner, 1858; Carassius vulgaris Nordmann, 1840; Carassius vulgarus crassior Walecki, 1889; Cyprinus carassius Linnaeus, 1758; Cyprinus charax Lesniewski, 1837; Cyprinus gibelio minutus Kessler, 1856; Cyprinus moles Selys-Longchamps, 1842; Cyprinus moles Valenciennes, 1842; Carassius oblongus Heckel & Kner, 1858;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Karaś pospolity^[3], karaś^[4] (Carassius carassius) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).

Występowanie

Karaś, około 6 miesięcy, 7 cm, pochodzący z Haarlem w Holandii. Plamka oczna u nasady ogona nieco blaknie

Występuje w Europie (z wyjątkiem zlewiska Oceanu Lodowatego, północnej Szkocji, Irlandii, zachodniej części Półwyspu Iberyjskiego, południowych i środkowych Włoch oraz zachodniej części Bałkanów) oraz w dorzeczach większych rzek syberyjskich aż po Lenę.

Preferuje małe i płytkie zbiorniki wodne (starorzecza, glinianki, torfianki). W Polsce jest spotykany we wszystkich nizinnych wodach śródlądowych, stojących i wolno płynących, w miejscach o porośniętym roślinami podłożu. Przebywa niedaleko brzegów, przy miękkim i mulistym dnie. Niewielkie jego ilości są hodowane w gospodarstwach stawowych.

Toleruje bardzo niską zawartość tlenu. Często w takich zbiornikach o wysokiej zawartości dwutlenku węgla i siarkowodoru tworzy formę karłowatą, która ma wysmukłe, wydłużone ciało i w wieku 8–10 lat osiąga zaledwie 9–10 cm długości.

Charakterystyka

Osiąga długość 40 (50) cm i masę 1 (2) kg. Ciało bardzo mocno wygrzbiecone i krótkie, pokryte dużymi, równo ułożonymi łuskami. Płetwa grzbietowa bardzo długa, sięga niemal do nasady trzonu ogonowego. Jej górna krawędź jest wypukła, a ostatni twardy promień piłkowany (około 30 ząbków), podobnie jak ostatni twardy promień płetwy odbytowej. Głowa nieduża, otwór gębowy mały, znajduje się na końcu pyska ustawiony nieco skośnie ku górze. Zęby gardłowe ustawione są w jednym szeregu. Grzbiet i boki brunatnozłociste z zielonkawym połyskiem, brzuch żółtawy lub biały. Płetwy piersiowe i brzuszne przy nasadzie są lekko zaczerwienione.

Rozród

Tarło trwa od V do VII. Samica średniej wielkości składa kilkakrotnie ok. 200 000 jaj na płytkich miejscach, porośniętych wodnymi roślinami, do których się przykleja. Wylęg po 5–7 dniach.

Znaczenie gospodarcze w Polsce

Małe, ponieważ rośnie bardzo powoli. Często występuje w wielkich ilościach, ale osiąga bardzo niewielkie rozmiary i wówczas rybacy traktują go jako chwast rybny, mimo że jego mięso jest bardzo smaczne.

Wędkarski wagowy rekord Polski: 4,16 kg; 48,5 cm (2016).

Zobacz też

Przypisy

↑ Carassius carassius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Carassius carassius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973

Bibliografia

Maria Brylińska: Ryby słodkowodne Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13100-4.

[itis-1] Carassius carassius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Carassius carassius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Nikolski-3] G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.

[KRR-4] Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973

[3]

[4]

[1]

[2]