Caproni Ca.60 Transaero
Caproni Ca.60 Transaero – włoski samolot pasażerski, planowany do obsługi połączeń transatlantyckich ze 100 osobami na pokładzie, skonstruowany w 1921 r. przez Capronniego[1].
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor | |
| Typ |
samolot pasażerski dalekiego zasięgu |
| Konstrukcja |
potrójny trójpłatowiec o konstrukcji drewnianej w układzie latającej łodzi |
| Załoga |
8 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1921 |
| Lata produkcji |
nie skierowany do produkcji |
| Liczba wypadków • w tym katastrof |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
8 silników Liberty L-12 |
| Moc |
293 kW (400 KM) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
30,00 m |
| Długość |
23,50 m |
| Wysokość |
9,10 m |
| Powierzchnia nośna |
836 m² |
| Masa | |
| Startowa |
25 000 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
112 km/h (według niektórych źródeł[według kogo?] 130 lub nawet 145 km/h) |
| Prędkość przelotowa |
110 km/h |
| Zasięg |
660 km |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 60-100 osób | |
| Użytkownicy | |
| Włochy | |
| Rzuty | |
| |
Historia
edytujCaproni Ca.60 był wielką latającą łodzią o bardzo oryginalnej konstrukcji: do ogromnego kadłuba przymocowane były trzy rzędy potrójnych skrzydeł, dzięki czemu samolot stawał się prawdziwym potrójnym trójpłatowcem. Powierzchnia nośna samolotu wynosiła aż 836 m² (ponad dwa razy więcej niż B-52). Środkowe płaty połączone były dwoma równoległymi, kwadratowymi wzmocnieniami, na końcu których zainstalowano osiem silników Liberty L-12 o mocy 400 KM każdy, mających zapewnić odpowiednią moc. Cztery z tych silników miały śmigła ciągnące, cztery zaś – pchające. Z boku samolotu zamontowane były dwa duże pływaki, mające zapewnić stabilność. W kadłubie przewidziano miejsca dla 100 osób, co było jak na owe czasy liczbą ogromną. Zgodnie z zamierzeniami, Ca.60 miał stanowić swoisty "latający dom". Cała koncepcja oparta była na sprawdzonych w okresie I wojny światowej rozwiązaniach, stosowanych m.in. w trzypłatowych bombowcach Caproni Ca.4.[potrzebny przypis]
Zbudowano tylko jeden egzemplarz samolotu. Prototyp wykonał jeden krótki lot 4 marca 1921 r. na jeziorze Maggiore[2][3], jednak po wzniesieniu się na wysokość zaledwie 18 metrów, samolot spadł do wody i rozbił się. Pilot, Federico Semprini, przeżył[4]. Wkrótce potem rozpoczęto odbudowę samolotu, jednak wszystkie prace przerwał pożar, który wybuchł z niewyjaśnionych przyczyn. Dalszych prac nad samolotem nie podjęto. Fragmenty samolotu są eksponowane w Gianni Caproni Museum of Aeronautics w Trydencie. Na wystawie prezentowany jest silnik, panel sterowania i niektóre pływaki[5].
Linki zewnętrzne
edytuj- Zdjęcie samolotu. space.net.au. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-17)].
- Trzy zdjęcia samolotu
Przypisy
edytuj- ↑ Encyklopedia PWN, 1963, tom 2, hasło "Giovanni Caproni"
- ↑ Robert Gandt: China Clipper: The Age of the Great Flying Boats, Cleis Press, 2010, s. 22, ISBN 1-59114-303-9
- ↑ Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 147.
- ↑ Caproni Ca 60 | Strange Vehicles | Diseno-Art.
- ↑ The Caproni Ca.60: Italy's Failed Floating Triplane. Simple Flying. [dostęp 2023-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-03)]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.