Całowanie
Całowanie – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Karczew[5][6].
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
22 |
| Kod pocztowy |
05-480[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WOT |
| SIMC |
0003412[5] |
Położenie na mapie gminy Karczew  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu otwockiego  | |
 52°00′41″N 21°18′49″E/52,011389 21,313611[1]
| |
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0003429 | Górki | część wsi |
| 0003435 | Pękatka | część wsi |
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela w Warszawicach.
Wieś szlachecka Całowanie położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie czerskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Wieś Całowanie zasłynęła w polskiej historii jako jedno z bardziej znanych stanowisk archeologicznych. Na terenach wsi odnaleziono przedmioty należące do ludów zamieszkujących polskie ziemie w epoce późnego paleolitu i mezolitu (epoka kamienia łupanego). Były to między innymi przedmioty wykonane z kamienia służące ówczesnym ludom do wykonywania prac codziennych tj. polowania, prac masarskich czy preparowania skór zwierzęcych. Znaleziska datuje się na wiek około 7 tysięcy lat p.n.e. co wskazuje że byli to ludzie przybyli na nasze ziemie tuż po ostatnim zlodowaceniu (Wurm) które zakończyło się ok. 10-11 tysięcy lat temu.
Badania archeologiczne odbyły się w latach 1963-1969 pod kierownictwem Romualda Schilda[8].
Pod koniec XIX wieku Karol i Teodor Drewitzowie z Całowania wyhodowali pierwsze w zaborze rosyjskim rodzime odmiany ziemniaków, którym nadali nazwy "Syrena" i "Warszawa". Na zorganizowanej w Petersburgu w 1912 Wszechrosyjskiej Wystawie Nasion i Maszyn do Czyszczenia Ziarna otrzymały Wielki Złoty Medal. W późniejszych latach w Całowaniu wyhodowano również odmiany "Białe Wczesne", "Garwolin", "Klio", "Norma", "Świder" i "Almy"[9]
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 14317
- ↑ Wieś Całowanie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-11-05], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-11-05].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 136 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 5: Mazowsze, Warszawa 1895, s. 217, Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
- ↑ Teresa Węgrzynowicz, Jacek Miśkiewicz, Wędrówki po wykopaliskach. Wiedza Powszechna, Warszawa 1972.
- ↑ Marian Górski "Pierwsze odmiany" Farmer 6 grudnia 2006
Zobacz też
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Całowanie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 525.
- Rys historyczny miejscowości Całowanie - na stronach gminy Karczew
- Odeszła ostatnia dziedziczka Całowania. linia.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)]., czyli zarys walki o Polskę dwóch pokoleń ... niemieckich ziemian - na przekór historycznym burzom XX wieku
- Całowanie i ziemniaki. linia.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)]. - rolniczy wkład ww. niemieckich ziemian, czyli Karol Drewitz i jego syn Teodor oraz ich działania na całowieńskiej ziemi w latach 1872-1937