Byczkowce (ukr. Бичківці, Byczkiwci) – wieś na Ukrainie, w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego, w hromadzie Czortków, położona nad rzeką Seret.

Byczkowce
Бичківці
Ilustracja
Kaplica Kościoła Prawosławnego Ukrainy w Byczkowcach
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

czortkowski

Hromada

Czortków

Populacja (2001)
• liczba ludności


836

Nr kierunkowy

+380 3552

Kod pocztowy

48512

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Byczkowce”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Byczkowce”
Ziemia49°05′59″N 25°42′45″E/49,099722 25,712500

Pierwsze wzmianki o Byczkowcach pochodzą z 1444 i 1449 r[1].

Wieś prawa wołoskiego, położona była w drugiej połowie XV wieku w ziemi halickiej województwa ruskiego[2].

W 1886 r. na cmentarzu w Byczkowcach wybudowano kaplicę grobową właścicieli ziemskich Cieleckich. W latach 1896–1897 wzniesiono niewiele większy kościół pw. Matki Bożej Bolesnej[3].

W II Rzeczypospolitej wieś położona była w powiecie czortkowskim województwa tarnopolskiego. W 1921 r. liczyła 226 zagród i 1446 mieszkańców, w tym 1018 Polaków[4].

Osobny artykuł: Zbrodnia w Byczkowcach.

Ludzie

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. BYCZKOWCE. Dawny kaplica grobowa Cieleckich (1886–1894). Tarnopolski obw., Czortkowski r-n | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], rkc.in.ua [dostęp 2023-04-13].
  2. Grzegorz Jawor, Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin 2000, s. 212, 222.
  3. BYCZKOWCE. Dawny kaplica grobowa Cieleckich (1886 – 1894). Tarnopolski obw., Czortkowski r-n | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], rkc.in.ua [dostęp 2023-04-13].
  4. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 185–186, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  5. Genealogia rodu Cielecki herbu Zaremba. Genealogia rodowa (III). [dostęp 2020-04-12].

Linki zewnętrzne

edytuj