Butters Stotch
Leopold „Butters” Stotch – postać fikcyjna z serialu animowanego Miasteczko South Park, stworzona przez Treya Parkera i Matta Stone’a. Luźno inspirowana Erikiem Stough, jednym z animatorów serialu, a jej imię pochodzi od cukierków boterbabbelaar, w języku angielskim znanych jako butterscotch[1]. W oryginalnej wersji głosu Buttersowi użycza Matt Stone, a w polskiej – Jacek Kopczyński[2].
Zarys twarzy Buttersa | |
Pierwsze wystąpienie |
Sonda analna Cartmana |
---|---|
Twórca | |
Grany przez | |
Liczba odcinków |
217 |
Dane biograficzne | |
Rodzina |
Stephen Stotch (ojciec) |
Rola w serialu
edytujButters po raz pierwszy pojawił się w pilotażowym odcinku, Sonda analna Cartmana[3], jako nieznany z imienia chłopiec przewijający się w tle i taką rolę pełnił w kilkunastu kolejnych odcinkach, w których się pojawiał. Postać została przez twórców nazwana Buttersem i przedstawiona z imienia w odcinku 39., Dwóch golasów w jacuzzi, w którym po raz pierwszy odegrała znaczącą rolę. W trakcie szóstej serii, podczas nieobecności Kenny’ego, zajął jego miejsce jako czwarty członek grupy, wielokrotnie wyszydzany i wykorzystywany przez pozostałych chłopców, którzy m.in. doczepili mu do podbródka mosznę i zgłosili do programu z osobliwościami, chcąc otrzymać nagrodę[4]. Został wyrzucony z paczki na rzecz Tweeka Tweaka, wskutek czego stworzył swoje złe alter ego – superzłoczyńcę Profesora Chaosa. Niedługo później jego tajną tożsamość poznał Dougie, który dołączył do niego jako jego pomocnik Generał Bajzel. Celem Profesora Chaosa stało się zniszczenie świata, jednak wszystkie jego plany, takie jak np. zalanie Ziemi poprzez odkręcenie węża ogrodowego, kończą się niepowodzeniem[5].
Po zmartwychwstaniu Kenny’ego Butters pozostał jedną z najważniejszych postaci w kolejnych seriach. Sporadycznie objawia się jako Profesor Chaos, w większości przypadków jest jednak obiektem żartów ze strony Cartmana albo głównym bohaterem poszczególnych odcinków, jak np. Tubylcem być, w którym wyrusza na hawajską wyspę Kauaʻi, żeby poznać ziemię swoich przodków, czy Główna sucz Buttersa, w którym zostaje sutenerem.
Postać
edytujProjekt
edytujPostać Buttersa z reguły pokazywana jest z jednego kąta kamery, a jego ruchy celowo animowane są tak, żeby sprawiały wrażenie nerwowych[6][7][8]. Podkładając głos pod Buttersa Matt Stone mówi swoim normalnym głosem, modulując go nieznacznie, żeby brzmiał bardziej jak dziecko, delikatnie się jąka i dodaje południowy akcent. Nagrane dialogi są następnie obrabiane komputerowo za pomocą oprogramowania Pro Tools[9][10].
Historia
edytujPostać luźno inspirowana jest Erikiem Stough, jednym z animatorów serialu i wieloletnim współpracownikiem twórców[11]. Przed odcinkiem Dwóch golasów w jacuzzi, w którym Butters po raz pierwszy miał kwestię mówioną, ekipa realizatorska nazywała jego postać „Puff Puff” i „Swanson”[12]. Piąta seria zakończyła się odcinkiem Odcinek Buttersa, w którym twórcy przedstawili postać i jej rodzinę z zamiarem zapoznania widzów z nimi przed uczynieniem go ważniejszą postacią w nadchodzących seriach[13]. W kolejnych latach pojawiał się w coraz większej ilości scen, bardzo często dzieląc je z Cartmanem, które są jednymi z ulubionych scen do pisania przez Parkera[14]. Butters pojawia się również w filmie pełnometrażowym Miasteczko South Park, gdzie wydaje jednak jedynie odgłosy. W komentarzu do wydania filmu twórcy wyrazili zdziwienie tym, jak niewiele czasu poświęcili tej postaci, stwierdzając, że w filmie stworzonym obecnie odegrałby on znacznie większą rolę w fabule[15].
Osobowość
edytujChociaż używa przekleństw, robi to znacznie rzadziej niż inny dziecięcy bohaterowie serialu, zamiast tego z reguły używając eufemizmów, takich jak „o rety, kotlety” i „o rajuniu”. Delikatnie się jąka i ma tendencję do gestykulowania rękami[16]. Przez pozostałe postaci bywa nazywany „nerdem”[17], z reguły zachowuje spokój wobec wydarzeń, jakie rozgrywają się wokół niego[16]. Jego radosne nastawienie opisane zostało jako typowa postać dziecięca z sitcomów z lat 50[6]. i stanowi przeciwieństwo nierzadko brutalnych zachowań jego kolegów czy rodziców, jak chociażby matki, która chce go zabić, kiedy dowiaduje się, że jej mąż jest biseksualny[16] czy babci, która go gnębi. Stone opisuje go jako „wiecznie niewinnego”[6], Butters jednak uważa się za problematyczne dziecko, ponieważ tak nazywają go rodzice, i miewa wyrzuty sumienia, kiedy traci kontrolę. Jest nadzwyczaj naiwny, bardzo szybko wierzy we wszystko, co mu się powie i z reguły bez zastanowienia spełnia prośby innych osób, bez względu na to, jak dziwaczne by nie były. Ze względu na swoją łatwowierność i naiwność zawsze jest bezwolnym uczestnikiem różnych planów Cartmana. Sporadycznie pokazuje swoją ciemniejszą stronę, jak chociażby w odcinku, w którym surowo gani znęcającą się nad nim babcię.
W innych mediach
edytujButters odgrywa znaczącą rolę w trzyodcinkowej Krainie wyobraźni, wydanej w 2008 roku jako film bezpośrednio na DVD[18][19]. Jest główną grywalną postacią w grze mobilnej South Park Imaginationland, luźno bazującej na Krainie wyobraźni[20]. W grze South Park Let’s Go Tower Defense Play! jest jedną z postaci, którą gracz może wybrać i bronić wieży przed innymi graczami[21]. Odgrywa również znaczącą rolę jako towarzysz w grze South Park: Kijek Prawdy, gdzie pełni funkcję paladyna, a do jego umiejętności zaliczają się leczenie, zadawanie świętych obrażeń i przyzywanie Profesora Chaosa, mogącego zadać różne obrażenia przeciwnikom albo chronić gracza. W październiku 2010 roku wydany został box DVD zawierający odcinki poświęcone Buttersowi, A Little Box of Butters[22].
Przypisy
edytuj- ↑ An interview with Matt Stone [online] (ang.).
- ↑ Miasteczko South Park; 1999-20?? [online], polski-dubbing.pl [dostęp 2016-02-09] (pol.).
- ↑ South Park turns 10 [online], theage.com.au, 27 września 2006 [dostęp 2016-02-10] (ang.).
- ↑ Strajk cudaków. Trey Parker, Matt Stone. Miasteczko South Park. Comedy Central. 2002-03-06.
- ↑ Profesor Chaos. Trey Parker, Matt Stone. Miasteczko South Park. Comedy Central. 2002-04-10.
- ↑ a b c Jaime J. Weinman , South Park grows up [online], Macleans.ca, 12 marca 2008 [dostęp 2016-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2008-03-21] (ang.).
- ↑ Matt Cheplic , 'As Crappy As Possible': The Method Behind the Madness of South Park [online], Penton Media, 1 maja 1998 [dostęp 2016-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-29] (ang.).
- ↑ Abbie Bernstein , South Park - Volume 2 [online], AVRev.com, 27 października 1998 [dostęp 2016-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-15] (ang.).
- ↑ South Park FAQ [online], South Park Studios, 10 lutego 2009 [dostęp 2016-02-10] (ang.).
- ↑ 40 Questions [online], South Park Studios, 4 października 2001 [dostęp 2016-02-10] (ang.).
- ↑ CU-Boulder Alum, 'South Park' Animation Director to Work with CU Film Students [online], University of Colorado at Boulder, 21 kwietnia 2008 [dostęp 2016-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-06] (ang.).
- ↑ FAQ – South Park Studios [online], www.southparkstudios.com [dostęp 2016-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-08] (ang.).
- ↑ Trey Parker, Matt Stone (2003). South Park — The Complete Fifth Season (DVD). Comedy Central. Komentarz audio do odcinka Odcinek Buttersa.
- ↑ Dudley Price , Butters one of 'South Park' creator Trey Parker's favorite characters. [online], The America's Intelligence Wire, 18 grudnia 2003 [dostęp 2016-02-10] (ang.).
- ↑ Trey Parker, Matt Stone (2009). South Park: Bigger, Longer & Uncut (Blu-ray). Warner Bros. Komentarz audio.
- ↑ a b c Ryan Nyburg: Who killed Kenny? South Park defines a generation with its jokes. Oregon Daily Emerald, 2005-03-03. [dostęp 2016-02-10]. (ang.).
- ↑ Todd Vanderwerff: South Park: The Best of the Bleeping Best. The Press-Enterprise, 2007-08-13. [dostęp 2016-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-11)]. (ang.).
- ↑ South Park: Imaginationland Will Bring the Laughs on DVD on 11 marcath [online], www.movieweb.com, 17 stycznia 2008 [dostęp 2016-02-10] (ang.).
- ↑ Scott Chitwood , DVD Roundup: 3.11.08 Blu-ray and DVD Review - ComingSoon.net [online], www.comingsoon.net, 11 marca 2008 [dostęp 2016-02-10] (ang.).
- ↑ Levi Buchanan , IGN: South Park Imaginationland Review [online], wireless.ign.com, 12 lipca 2008 [dostęp 2016-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2009-07-31] (ang.).
- ↑ Erik Brudvig , South Park Let's Go Tower Defense Play Review [online], IGN Entertainment, 6 października 2009 [dostęp 2016-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2009-10-10] (ang.).
- ↑ Press Release: A Little Box of Butters [online], PR Newswire, 12 lipca 2010 [dostęp 2016-02-10] (ang.).
Bibliografia
edytuj- Robert (redaktor) Arp i inni, South Park and Philosophy: You Know, I Learned Something Today, Blackwell Publishing (The Blackwell Philosophy & Pop Culture Series), 2006, ISBN 978-1-4051-6160-2 .