British Windward Islands

British Windward Islands – brytyjska kolonią istniejąca w latach 1833–1960, leżąca w południowej części Wysp Nawietrznych. Po polsku nazywana była Brytyjskimi Wyspami Zawietrznymi, co było nazewniczą pomyłką (ang. windward oznacza "nawietrzny"), a także Brytyjskimi Wyspami Nawietrznymi.

British Windward Islands

kolonia
1833-1958
Godło Flaga
Hymn: God Save the Queen
Dewiza: I pede fausto (Idź szczęśliwą stopą)
Państwo	Wielka Brytania
Siedziba	Bridgetown, Barbados (1871–1885) St. George's, Grenada (1885–1958)
Data powstania	1833
Data likwidacji	1958
Powierzchnia	2,100 km²
Języki urzędowe	Angielski
Położenie na mapie Morza Karaibskiego British Windward Islands
13°15′N 61°12′W

Składała się z wysp Grenada, Saint Lucia, Saint Vincent, Grenadyny, Barbados (siedziba gubernatora do 1885 roku, kiedy to powróciła do dawnego statusu oddzielnej kolonii) Tobago (do 1889 r., kiedy to dołączyło do Trinidadu), i (od 1940 r.) Dominika. Kolonia znana była jako Federalna Kolonia Wysp Zawietrznych od 1871 roku do czerwca 1956 roku, a następnie jako Terytorium Wysp Zawietrznych, aż do jej rozwiązania w 1960 roku.

Historia

Stolicą było miasto Bridgetown a Barbadosie, od 1871 do 1885 roku, a następnie St. George's na Grenadzie. Wyspy nie były pojedynczą kolonią, ale konfederacją oddzielnych kolonii ze wspólnym gubernatorem, podczas gdy każda wyspa zachowała własne instytucje. Poszczególne wyspy nie miały wspólnego prawa ani dochodów. Był jednak wspólny sąd apelacyjny zarówno dla grupy, jak i dla Barbadosu, złożony z głównych sędziów poszczególnych wysp, a także istniał wspólny system kontroli, podczas gdy wyspy zjednoczyły się w utrzymaniu pewnych instytucji użyteczności publicznej. 3 stycznia 1958 British Windward Islands weszły w skład Federacji Indii Zachodnich.