Bronisław Sapecki
Bronisław Sapecki[a] (ur. 6 października 1884 w Rymanowie, zm. 1952 tamże) – kapitan rezerwy piechoty Wojska Polskiego, podkomisarz Policji Państwowej.
kapitan rezerwy piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
6 października 1884 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1952 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
45 Pułk Piechoty Austro-Węgier, |
Stanowiska |
adiutant batalionu, |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się 6 października 1884 w Rymanowie jako drugi z siedmiorga dzieci[potrzebny przypis] Antoniego (1857–1942), murarza[1], budowniczego[2]) i Heleny z Federkiewiczów (1866–1940)[3][4]. Miał brata Jana (ur. 1887[1] lub 1888, zm. 1968)[5].
W czerwcu 1907 jako eksternista zdał egzamin dojrzałości w C. K. III Gimnazjum w Krakowie[6][7][8][9].
Został oficerem C. K. Armii. Został mianowany kadetem piechoty w rezerwie z dniem 1 stycznia 1910[10]. Był przydzielony do 45 pułku piechoty[11][12]. Na początku 1912 został mianowany chorążym piechoty w rezerwie z dniem 1 stycznia 1910[13][14] i nadal był przydzielony do 45 pułku[15][16]. Później został awansowany na stopień podporucznika rezerwy z dniem 1 listopada 1914[17]. Podczas I wojny światowej pozostawał z przydziałem do 45 pułku do ok. 1918[17][18][19]
Po zakończeniu wojny dekretem Wodza Naczelnego Józefa Piłsudskiego z 19 lutego 1919 jako były oficer armii austro-węgierskiej został przyjęty do Wojska Polskiego z dniem 1 stycznia 1918 wraz z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 lutego 1916[20] i rozkazem z tego samego dnia 19 lutego 1919 Szefa Sztabu Generalnego płk. Stanisława Hallera został przydzielony jako adiutant 3 batalionu Strzelców Sanockich od 1 listopada 1918[21]. Został awansowany na stopień kapitana i został mianowany dowódcą utworzonego w 1921 37 batalionu celnego[22]. Później został zweryfikowany w stopniu kapitana rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[23][24]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 2 pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku[25][26].
Został funkcjonariuszem Policji Państwowej. W 1926 w stopniu podkomisarza był komendantem powiatowym PP w Kałuszu w Okręgu X Stanisławowskim[27]. W 1934 jako rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer pełniący służbę w Policji Państwowej w stopniach oficerów P. P. i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Czortków[28].
Do 1940 był burmistrzem Rymanowa[29]. Zmarł w 1952[29]. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Rymanowie (kwatera D-6-67)[30].
Odznaczenia
edytuj- Srebrny Medal Waleczności II klasy (Austro-Węgry, przed 1916)[17]
Uwagi
edytuj- ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Bronislaus Sapecki”.
Przypisy
edytuj- ↑ a b CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1900/1901 (zespół 7, sygn. 27). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 117.
- ↑ Antoni Sapecki. rymanow.artlookgallery.com. [dostęp 2020-01-15].
- ↑ Helena Sapecki. rymanow.artlookgallery.com. [dostęp 2020-01-15].
- ↑ M. Barcik, A. Cieślak, P. Gaszyński, D. Grodowska-Kulińska, U. Perkowska, P. M. Żukowski: Corpus Studiosorum Universitatis Iagellonicae 1850/51–1917/18. T. III: S-Ś. Kraków: Wydawnictwo: Księgarnia Akademicka, 2014.
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], www.zck-krakow.pl [dostęp 2020-07-08] .
- ↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 146, s. 3, 28 czerwca 1907.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. III Gimnazyum w Krakowie za rok szkolny 1907. Kraków: 1907, s. 99.
- ↑ Absolwenci 1883–1939. sobieski.krakow.pl. [dostęp 2017-10-22].
- ↑ Na początku XX wieku burmistrzem Rymanowa był inny Bronisław Sapecki, zob. Aneta Rejman, Małgorzata Janusz. Powstanie i działalność gniazda „Sokoła” w Rymanowie (1907–1949). „Scientific Review of Physical Culture”. Nr 4/1, s. 203, 207, 2014. Wydział Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Rzeszowskiego. ISSN 2083-859X.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1911. Wiedeń: 1910, s. 449.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1911. Wiedeń: 1910, s. 553.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1912. Wiedeń: 1911, s. 557.
- ↑ Awans noworoczny w rezerwie c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”. Nr 9, s. 3, 13 stycznia 1912.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1913. Wiedeń: 1912, s. 454.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1913. Wiedeń: 1912, s. 593.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 469.
- ↑ a b c Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 167.
- ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 466.
- ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 597.
- ↑ Dekret Naczelnego Wodza Wojsk Polskich o przyjęciu do W.P. oficerów z b. armii austro-węgierskiej (838). „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. Nr 26, s. 647, 8 marca 1919.
- ↑ Rozkaz Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich o przydziale oficerów (841). „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. Nr 26, s. 654, 8 marca 1919.
- ↑ Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 15.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 474.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 415.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 380.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 328.
- ↑ Obsada personalna jednostek Policji Państwowej w roku 1926. policjapanstwowa.pl. [dostęp 2017-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-07)].
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 8, 951.
- ↑ a b Bronisław Sapecki. rymanow.artlookgallery.com. [dostęp 2020-01-15].
- ↑ Cmentarz komunalny w Rymanowie - wyszukiwarka osób pochowanych [online], rymanow.grobonet.com [dostęp 2021-10-12] .
Bibliografia
edytuj- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Teresa Prengel-Boczkowska , Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Bataliony Celne”, Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009 .