Bronisław Rutkowski

Bronisław Rutkowski (ur. 27 lutego 1898 w Komajach (pow. święciański)[1], zm. 1 czerwca 1964 w Lipsku) – polski organista, pedagog, krytyk muzyczny, dyrygent i kompozytor.

Bronisław Rutkowski
Ilustracja
Bronisław Rutkowski (ok. 1935 r.)
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1898
Komaje, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

1 czerwca 1964
Lipsk, Niemiecka Republika Demokratyczna

Instrumenty

organy

Gatunki

muzyka dawna

Zawód

organista, pedagog, dyrygent, kompozytor

Powiązania

Akademia Muzyczna w Krakowie

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

edytuj
 
Tablica upamiętniająca prof. Bronisława Rutkowskiego w elewacji budynku Szkoły Muzycznej jego imienia przy ulicy Józefińskiej 10–12 w Krakowie

Studiował grę na organach w konserwatorium w Petersburgu (1915–1918) oraz w Konserwatorium Warszawskim (1921–1924) u Mieczysława Surzyńskiego (organy) i Henryka Melcera (dyrygentura). Studia kontynuował w Paryżu u Louisa Vierne′a. Studiował także na wydziale humanistycznym Uniwersytetu Wileńskiego w latach 1919–1921. W 1920 r. brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl.[1]

Uczestnik powstania warszawskiego. Po wojnie profesor (w latach 1955–1964 rektor) Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie (obecnie Akademii Muzycznej), wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim i kierownik artystyczny Filharmonii Krakowskiej (1955–1956). Autor wielu opracowań muzyki dawnej.

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954)[2] i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1959)[3]. W 1960 roku otrzymał nagrodę miasta Krakowa[4].

Zmarł 1 czerwca 1964 roku w Lipsku przy grobie Jana Sebastiana Bacha w kościele św. Tomasza, pełniąc funkcję jurora na Międzynarodowym Konkursie Bachowskim. Rok później jego imię nadano reprezentacyjnej sali koncertowej „Florianka”, a 2 kwietnia 1974 roku – szkole muzycznej przy ul. Józefińskiej w Krakowie[5].

Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w alei zasłużonych[6] (kwatera LXVII-zach.-2-6)[7].

Jego uczniami byli m.in. Joachim Grubich, Jan Janca, Jan Jargoń, Henryk Klaja, Feliks Rączkowski i Tadeusz Paciorkiewicz.

Życie prywatne

edytuj

Był synem Józefa i Marii z Rutkowskich. Dnia 26 lipca 1924 r. zawarł związek małżeński z Zofią Wośkowską[1]. Ich jedyna córka, Ewa, zginęła w bombardowaniu Lublina w 1939 r.[8] [9]

Przypisy

edytuj
  1. a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, Warszawa, 1938, s. 639.
  2. M.P. z 1954 r. nr 105, poz. 1377.
  3. Profesorowie PWSM otrzymali wysokie odznaczenia państwowe. „Dziennik Polski”. Nr 235, s. 4, 3 października 1959. 
  4. Nagrody miasta Krakowa na 1960 r., „Życie Literackie (1951–1991)” (24), 24 czerwca 1960, s. 5.
  5. O szkole – Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Bronisława Rutkowskiego w Krakowie. Oficjalna strona [dostęp 2020-02-15].
  6. Karolina Grodziska Opis trasy zwiedzania cmentarza Rakowickiego, [w:] Cmentarz Rakowicki w Krakowie wyd. przez Obywatelski Komitet Ratowania Krakowa, Agencja Omnipress Warszawa 1988, s. 134.
  7. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Bronisław Rutkowski. rakowice.eu. [dostęp 2021-06-06].
  8. https://biblioteka.teatrnn.pl/Content/34327/text.pdf
  9. Dziennik Wschodni, Zbiórka na renowację nagrobka na cmentarzu przy Lipowej. Rodzina zaskoczona [online], Dziennik Wschodni [dostęp 2024-08-01] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj