Bronisław Jakesch
Bronisław Jan Wacław Jakesch[1] (ur. 29 listopada 1866 w Lacku, zm. 5 sierpnia 1935 w Krakowie) – tytularny generał dywizji Wojska Polskiego, doktor medycyny.
tytularny generał dywizji | |
Data i miejsce urodzenia |
29 listopada 1866 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
5 sierpnia 1935 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
do 1926 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
Wojskowy Instytut Sanitarny |
Stanowiska |
szef instytutu |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się 29 listopada 1866 we wsi Lacko, w powiecie dobromilskim, w rodzinie Ignacego i Klotyldy ze Stachów[2][3][4]. Po uzyskaniu matury w 1886 studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego jako stypendysta Ministerstwa Wojny w Wiedniu. W 1890 odbył jednoroczną służbę wojskową w 57 Galicyjskim Pułku Piechoty w Tarnowie. W latach 1894–1918 jako lekarz pełnił zawodową służbę wojskową w c. i k. Armii. 1 maja 1904 został przeniesiony do 12 Morawsko-śląskiego Pułku Dragonów w Krakowie na stanowisko naczelnego lekarza pułku[5]. 1 maja 1912 został przydzielony do c. i k. Komendy 1 Korpusu w Krakowie na stanowisko zastępcy szefa sanitarnego[5]. Od 1 sierpnia 1914 do 30 października 1918 pełnił służbę w c. i k. Komendzie Wojskowej w Krakowie na stanowisku zastępcy szefa sanitarnego[5].
Od 31 października 1918 zajmował stanowisko zastępcy szefa sanitarnego Dowództwa Okręgu Generalnego Kraków[5][3]. Z dniem 8 stycznia został przydzielony służbowo do Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[6]. 30 stycznia 1919 przyjęty został do Wojska Polskiego, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 maja 1917[7]. 8 maja 1919 został zatwierdzony z dniem 19 stycznia 1919 na stanowisku pomocnika szefa Dep. San. MSWojsk.[8] 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w Korpusie Lekarskim, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[9]. 1 września 1921 został wyznaczony na stanowisko inspektora zakładów sanitarnych. 15 grudnia tego roku przydzielony do Wojskowego Instytutu Sanitarnego w Warszawie na etatowe stanowisko inspektora zakładów sanitarnych. W marcu 1922 Naczelnik Państwa zatrzymał do w służbie zawodowej pomimo przekroczenia ustawowej granicy wieku 50 lat dla pułkowników i zezwolił na umieszczenie go na liście oficerów zawodowych[10]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 1. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, lekarzy[11]. 7 lutego 1924 został przeniesiony ewidencyjnie z 5 batalionu sanitarnego w Krakowie do 1 batalionu sanitarnego w Warszawie z równoczesnym przydziałem na stanowisko szefa Wojskowego Instytutu Sanitarnego[12]. 31 marca 1924 prezydent RP nadał mu stopień generała brygady ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1923 i 1. lokatą[13]. 1 października 1925 został komendantem Oficerskiej Szkoły Sanitarnej. 23 października 1925 został przydzielony do dyspozycji ministra spraw wojskowych[14]. 11 stycznia 1926 prezydent RP nadał mu z dniem 28 lutego 1926 stopień generała dywizji, wyłącznie z prawem do tytułu, a minister spraw wojskowych przeniósł go w stan spoczynku z dniem 28 lutego 1926[15]. Zmarł 5 sierpnia 1935 w Krakowie. Pochowany w rodzinnym grobie na cmentarzu Rakowickim (kwatera N). Nie był żonaty.
Awanse
edytuj- podporucznik (Assistenzarzt) 1894
- porucznik (Oberarzt) 1896
- kapitan (Regimentsarzt) 1899
- major (Stabsarzt) 1912
- starszy lekarz sztabowy 2 klasy (niem. Oberstabsartzt 2 Klasse) 1 maja 1917[16]
Ordery i odznaczenia
edytuj- Złoty Krzyż Zasługi – 29 kwietnia 1925 „za zasługi położone dla armii na polu służby zdrowia””[17][18]
- Krzyż Rycerski Orderu Franciszka Józefa z dekoracją wojenną[16]
Przypisy
edytuj- ↑ W WP pełnił służbę również oficer 20 Pułku Piechoty - Kamil Jakesch, w 1924, w stopniu podpułkownika, przydzielonego do Sztabu Generalnego (starszeństwo z 1 czerwca 1919) na stanowisku komendanta PKU Kraków-Powiat.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 20.
- ↑ a b Stawecki 1994 ↓, s. 146.
- ↑ Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 40 autorzy podali, że urodził się 29 grudnia.
- ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 21.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 14 z 8 lutego 1919, poz. 505.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 13 z 6 lutego 1919, poz. 457.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 56 z 22 maja 1919, poz. 1758.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 16 czerwca 1920, s. 459.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 kwietnia 1922, s. 260.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 309.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 7 lutego 1924, s. 48.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924, s. 165.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 110 z 23 października 1925, s. 590.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 16 stycznia 1926, s. 18, 20.
- ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1683.
- ↑ Monitor Polski nr 102, poz. 438. 1925-05-02. [dostęp 2022-11-22].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 14 maja 1925, s. 253.
Bibliografia
edytuj- Bronisław Jakesch. [w:] Kolekcja Generałów i Osobistości, sygn. I.480.215 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-12-17].
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.