Bromocyjan

związek chemiczny

Bromocyjannieorganiczny związek chemiczny z grupy pseudohalogenów. Stosowany w czasie I wojny światowej jako bojowy środek trujący. Współcześnie używa się go jako odczynnik do sekwencjonowania peptydów poprzez selektywne zrywanie wiązań peptydowych powstałych z udziałem grup karboksylowych (C-koniec) metioniny[4].

Bromocyjan
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

BrCN

Masa molowa

105,92 g/mol

Wygląd

bezbarwne kryształy[1] o intensywnej woni[2]

Identyfikacja
Numer CAS

506-68-3

PubChem

10476

Podobne związki
Podobne związki

cyjanowodór, chlorocyjan

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Związek ten jest bardzo reaktywny i nietrwały. W wodzie hydrolizuje powoli (szybciej w roztworach alkalicznych). Podczas przechowywania polimeryzuje tworząc produkt nietoksyczny.

Otrzymywanie:

2 NaCN + 2 Br2 → (CN)2 + Br2 + 2 NaBr → 2 BrCN + 2 NaBr

Objawy i mechanizm działania są identyczne jak w przypadku cyjanowodoru. W niskich stężeniach (rzędu 10−3 mg/dm³) działa drażniąco na błony śluzowe oczu i dróg oddechowych.

Przypisy

edytuj
  1. a b c Cyanogen bromide (nr 481432) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  2. a b c d e f g Department of Chemistry, The University of Akron: Cyanogen bromide. [dostęp 2012-04-28]. (ang.).
  3. a b Cyanogen bromide, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-04-28] (ang.).
  4. Edward Bańkowski „Biochemia” Wydawnictwo Medyczne Urban&Partner Wrocław 2005 ISBN 83-89581-10-8.

Bibliografia

edytuj
  • Edward Bańkowski: Biochemia. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban&Partner, 2005. ISBN 83-89581-10-8.
  • 1000 słów o chemii i broni chemicznej: praca zbiorowa. Zygfryd Witkiewicz (red.). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07396-1.