Bromek ipratropiowy
Bromek ipratropiowy, bromek ipratropium – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny o strukturze bromku czwartorzędowej soli amoniowej, pochodna atropiny. Jest antagonistą receptorów muskarynowych. Stosuje się go jako lek o działaniu cholinolitycznym (parasympatykolitycznym), zależnym od miejsca podania: najczęściej miejscowo do oskrzeli, aby zapobiec ich skurczowi lub je rozszerzyć. Nie hamuje aktywności nabłonka migawkowego w drogach oddechowych.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C20H30NO3Br | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
412,36 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
biały lub prawie biały krystaliczny proszek[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ATC | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Stosowanie w ciąży |
kategoria B | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Farmakokinetyka
edytujBromek ipratropiowy słabo wchłania się z przewodu pokarmowego. Nie rozpuszcza się w substancjach niepolarnych. Nie przechodzi do ośrodkowego układu nerwowego. Po podaniu wziewnym niewielka ilość leku przenika do krwi[potrzebny przypis].
Jest dobrze tolerowany. Po inhalacji leku do oskrzeli jego działanie rozkurczowe widoczne jest po 15 minutach. Maksymalne działanie leku obserwuje się zwykle po 1 do 2 godzin i utrzymuje się ono średnio przez 6 godzin. Może być stosowany wraz z innymi lekami wziewnymi (β-mimetyki), przy czym daje efekt synergistyczny.
Wskazania
edytujZapobieganie lub przerywanie duszności w przypadkach:
- przewlekłe zapalenie oskrzeli
- zapobieganie stanom skurczowym oskrzeli (bronchospastycznym)
- przerywanie stanów bronchospastycznych
- przewlekła obturacyjna choroba płuc
- w czasie zabiegów chirurgicznych i po nich (celem zapobiegania skurczowi oskrzeli)
- postać lekka i średnio nasilona astmy
Przeciwwskazania
edytuj- nadwrażliwość na lek
- jaskra z ograniczonym kątem przesączania
- łagodny rozrost gruczołu krokowego
Działania niepożądane
edytujNiekorzystnymi skutkami ubocznymi są między innymi: suchość w jamie ustnej, zaczerwienienie skóry, podrażnienie gardła, kaszel, tachykardia, zatrzymanie moczu.
Preparaty handlowe
edytuj- Atrovent – do stosowania wziewnego w postaci aerozolu dozowanego lub płyn do nebulizacji
- Berodual – preparat złożony (ma w składzie fenoterol), w postaci aerozolu dozowanego
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .
- ↑ Ipratropium bromide, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-04-06] (ang.).
- ↑ Ipratropium, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00332 (ang.).
- ↑ a b Department of Chemistry, The University of Akron: Ipratropium bromide. [dostęp 2012-04-06]. (ang.).
- ↑ Ipratropium bromide monohydrate (nr I1637) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
Bibliografia
edytuj- Jan Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii. PZWL, Warszawa 1985. ISBN 83-200-0943-X