Brodziec piegowaty

Brodziec piegowaty
	Tringa melanoleuca
	(J. F. Gmelin, 1789)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	siewkowe
Podrząd	bekasowce
Rodzina	bekasowate
Podrodzina	brodźce
Plemię	Tringini
Rodzaj	Tringa
Gatunek	brodziec piegowaty
Synonimy
	Scolopax melanoleuca J. F. Gmelin, 1789;
	Scolopax melanoleuca J. F. Gmelin, 1789;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	; okres lęgowy przeloty zimowiska
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Brodziec piegowaty^[4] (Tringa melanoleuca) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Monotypowy^[2]^[5].

Występowanie

Zamieszkuje Amerykę Północną w pasie między Nową Szkocją i Zatoką Hudsona na wschodzie a południową Alaską po stan Waszyngton na zachodzie. Zimuje na wschodnim wybrzeżu USA od Nowego Jorku po Zatokę Meksykańską, a na zachodnim od południowego Oregonu na południe, w Meksyku, Ameryce Środkowej i Południowej aż po Ziemię Ognistą^[2]. Pojedyncze osobniki pojawiają się w Europie^[6] (w Polsce stwierdzony dwa razy – w 1986 i 1987 roku^[6]), na Dalekim Wschodzie i Mikronezji. Zanotowano również jedno pojawienie się tego ptaka w Południowej Afryce.

Morfologia

Wygląd: W upierzeniu godowym wierzch ciała brązowy z ciemnymi i jasnymi plamami. Spód ciała jasny. Głowa, szyja i pierś czarno nakrapiane. Dziób czarny. Na bokach i brzuchu czarne prążki. Nad okiem wyraźna jasna brew. Nogi żółte. W szacie spoczynkowej spód ciała blady z brązowymi plamkami. Wierzch szarobrązowy z jasnymi cętkami.
Wymiary średnie^[2]: długość ciała 29–33 cm
rozpiętość skrzydeł 70–74 cm
masa ciała 111–235 g

Ekologia i zachowanie

Biotop: Podmokłe obszary tajgi, zimą wybrzeża morskie.
Gniazdo: Na ziemi.
Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju–czerwcu 3–4 jaja.
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są przez okres około 23 dni głównie przez samicę. Pisklęta pierzą się po 18–20 dniach, do tego czasu opiekują się nimi oboje rodzice.
Pożywienie: Bezkręgowce i drobne kręgowce.

Status i ochrona

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje brodźca piegowatego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku^[3]. Liczebność światowej populacji lęgowej, według szacunków organizacji Partners in Flight, wynosi około 140 tysięcy osobników^[7]. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny^[3].

W Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową^[8].

Zobacz też

ptaki Polski

Przypisy

↑ Tringa melanoleuca, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Van Gils, J., Wiersma, P. & Kirwan, G.M.: Greater Yellowlegs (Tringa melanoleuca). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-18)].
↑ ^a ^b ^c Tringa melanoleuca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Tringinae Rafinesque, 1815 - brodźce (Wersja: 2020-01-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-29].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Sandpipers, snipes, coursers. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-29]. (ang.).
↑ ^a ^b wynik wyszukiwania: Tringa melanoleuca. [w:] Tarsiger.com [on-line]. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
↑ Greater Yellowlegs Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-19)]. (ang.).
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia, nagrania audio i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Greater Yellowlegs. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-04-29]. (ang.).

[itis-1] Tringa melanoleuca, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[hbwa-2] Van Gils, J., Wiersma, P. & Kirwan, G.M.: Greater Yellowlegs (Tringa melanoleuca). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-18)].

[iucn-3] Tringa melanoleuca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Tringinae Rafinesque, 1815 - brodźce (Wersja: 2020-01-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-29].

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Sandpipers, snipes, coursers. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-29]. (ang.).

[tarsiger-6] wynik wyszukiwania: Tringa melanoleuca. [w:] Tarsiger.com [on-line]. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).

[aablh-7] Greater Yellowlegs Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-19)]. (ang.).

[8] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

[4]

[2]

[5]

[1]

[3]

[6]

[7]

[8]