British Leyland
British Leyland – dawne brytyjskie przedsiębiorstwo branży motoryzacyjnej utworzone w 1968 roku w wyniku połączenia British Motor Holdings Ltd. i Leyland Motor Corporation Ltd. pod nazwą British Leyland Motor Corporation Ltd. (BLMC). W 1975 roku zostało częściowo znacjonalizowane, a nazwa została zmieniona na British Leyland Ltd. W 1978 roku nazwę ponownie zmieniono – tym razem na BL plc[1].
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
1968 |
| Data likwidacji |
1986 |
British Leyland skupiał znaczną część brytyjskiego przemysłu motoryzacyjnego, a jego udziały w brytyjskim rynku samochodów pod koniec lat 60. XX wieku wynosiły około 40%[2]. W 1969 r. zatrudniał 196 tys. pracowników, a wartość sprzedanych wyrobów przekraczała 2,3 mld ówczesnych dolarów. W 1971 r. był na 10 miejscu pod względem wartości produkcji wśród przedsiębiorstw ówczesnej Europy Zachodniej[3].
British Leyland był właścicielem dochodowych marek, takich jak Jaguar, Rover, Land Rover oraz Mini, mimo tego zmagał się jednak z problemami finansowymi[4]. Próby restrukturyzacji koncernu zawiodły i w 1986 roku przedsiębiorstwo przekształcono w Rover Group, późniejsze MG Rover Group, które w 2005 roku zbankrutowało i zostało nabyte przez chiński koncern Nanjing Automobile Group.
Przypisy
edytuj- ↑ British Leyland Motor Corporation, Ltd., [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2010-01-08] (ang.).
- ↑ Brian Wheeler: The politics of building cars. BBC News, 7 kwietnia 2005. [dostęp 2010-01-08]. (ang.).
- ↑ Edmund Osmańczyk: Encyklopedia Spraw Międzynarodowych i ONZ, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1974, s. 442
- ↑ Governing BL's future?. Austin Rover Online. [dostęp 2010-01-08]. (ang.).