Brian Minto

amerykański pięściarz

Brian Minto (ur. 27 stycznia 1975 w Butler) – amerykański bokser wagi ciężkiej.

Brian Minto
Pseudonim

The Beast

Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1975
Butler, Pensylwania, Stany Zjednoczone

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

180 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

53

Zwycięstwa

42

Przez nokauty

27

Porażki

11

Remisy

0

Nieodbyte

0

  1. Bilans walk aktualny na 12 sierpnia 2015.

Kariera amatorska

edytuj

Brian Minto stoczył 18 walk amatorskich, z których 15 wygrał, a 3 przegrał. Na zawodowstwo przeszedł w 2002 roku[1].

Kariera zawodowa

edytuj

27 listopada 2002 Brian Minto zadebiutował w boksie zawodowym. W swojej pierwszej walce pokonał w 2 rundzie przez techniczny nokaut Leroya Loscara[2].

23 kwietnia 2004 Minto pokonał w 8 rundzie Jeremy’ego Batesa, zdobywając wakujący pas Mistrza Wirginii Zachodniej.

17 marca 2007 Brian Minto przegrał jednogłośnie na punkty, po 12 rundach, z Luanem Krasniqi. Stawką pojedynku był interkontynentalny pas federacji WBO[3].

5 grudnia 2009 w walce rankingowej z Chrisem Arreolą, poniósł porażkę w 4 rundzie przez techniczny nokaut[4].

1 maja 2010 Brian Minto stoczył walkę w kategorii junior ciężkiej, o tytuł mistrza świata federacji WBO z Marco Huckiem. Pojedynek został przerwany przez trenera Amerykanina, z powodu przewagi Hucka[5].

29 października 2010 Minto wygrał swój drugi pojedynek w kategorii junior ciężkiej, pokonując Pierre’a Karama i zdobywając jednocześnie pas WBC Continental Americas[6][7]

28 stycznia 2012 po ponad rocznej przerwie Brian Minto ponownie stoczył walkę w kategorii ciężkiej. W 3 rundzie, przez techniczny nokaut poniósł porażkę z Tonym Grano[8].

18 sierpnia 2012 Brian Minto pokonał w 4 rundzie, przez techniczny nokaut Mike’a Shepparda, zdobywając wakujący pas NABA[9].

15 czerwca 2013 Minto wystąpił w walce wieczoru na gali w Bydgoszczy, gdzie uległ jednogłośnie na punkty Arturowi Szpilce, stosunkiem 98:93, 98:92 oraz 100:90. Stawką pojedynku był tymczasowy pas WBC Baltic[10].

5 lipca 2014 w Manukau przegrał przed czasem w sódmej rundzie w dziesięciorundowym pojedynku z Nowozelandczykiem Josephem Parkerem[11].


28 marca 2015 wziął udział w turnieju Super 8 w wadze junior ciężkiej w nowozelandzkiem Christchurch. Rozpoczął rywalizację od zwycięstwa w drugiej rundzie z Nowozelandczykiem Montym Filimaeą (10-12-1, 6 KO), w półfinale wypunktował na dystansie trzech rund Australijczyka Daniel Ammanna (30-9-1, 6 KO). Przegrywając w finale z reprezentant gospodarzy Israelem Asesanyą (3-1, 1 KO)[12].

12 sierpnia 2015 w Londynie przegrał przez nokaut w trzeciej rundzie z Anglikiem Dillianem Whytem (16-0, 13 KO)

Przypisy

edytuj
  1. Heavyweight Brian Minto: “From my last fight to this fight, I’ve probably improved 100%.”. eastsideboxing.com. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  2. Brian Minto vs. Leroy Loscar. boxrec.com. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  3. Luan Krasniqi vs. Brian Minto. boxrec.com. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  4. Chris Arreola vs. Brian Minto. boxrec.com. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  5. Huck rozbił Minto. bokser.org. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
  6. Brian Minto vs. Pierre Karam. boxrec.com. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  7. Minto z pasem kontynentalnym. bokser.org. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
  8. Grano znokautował Minto. bokser.org. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
  9. Kolejne zwycięstwo Minto (w:) Zwycięstki powrót Spadfory. bokser.org. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
  10. Szpilka lepszy od groźnego Minto. bokser.org. [dostęp 2013-06-16]. (pol.).
  11. Uwaga, talent! Młokos z Nowej Zelandii nową siłą wagi ciężkiej? (wideo). sportowefakty.pl. [dostęp 2015-01-05]. (pol.).
  12. Porażka Minto w finale nowozelandzkiego Super 8. bokser.org. [dostęp 2015-03-29]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj