Brattegg
Brattegg (Brattegg elva) – rzeka lodowcowa, znajdująca się w południowo-zachodniej części Spitsbergenu, nad Zatoką Nottinghambukta, w południowej części Ziemi Wedela Jarlsberga. Brattegg ma początek w jeziorze lodowcowym powstałym na skutek ablacji szczątkowego lodowca cyrkowego o tej samej nazwie (norw. Bratteggbreen). Zlewnia rzeki Brattegg zajmuje powierzchnię 8,17 km², a jej zlodzona część 0,37 km². Na jej obszarze znajdują się trzy jeziora polodowcowe, połączone strumieniami, wpadającymi do rzeki głównej[1]. Nad rzeką Brattegg znajduje się Stacja Polarna im. Stanisława Baranowskiego.
Rzeka Brattegg niedaleko stacji polarnej im. Stanisława Baranowskiego | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | |
Powierzchnia zlewni |
8,17 km² |
Ujście | |
Recypient | Ocean Atlantycki |
Podział zlewni
edytujZlewnię rzeki Brattegg można podzielić na trzy odmienne strefy[2]:
- Górna – obejmuje Lodowiec Brattegg wraz z jeziorem przy czole lodowca
- Środkowa – największa ze stref, w centralnej części doliny. Znajdują się w niej dwa jeziora polodowcowe, większe z nich to jezioro Myrktjørn.
- Dolna – teren od brzegu moreny lodowca Werenskiolda, do ujścia rzeki do Zatoki Nottinghambukta.
Wyróżnione są trzy cykle zasilania zlewni: ablacyjny, deszczowy i ablacyjno-deszczowy[3].
Reżim rzeki Brattegg jest zależny od morfologii zlewni, jej pokrycia oraz występującego permafrostu, oraz od warunków meteorologicznych.[potrzebny przypis]
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Henryk Marszałek i in.: Wody. W: Zbigniew Zwoliński (red.): Dawne i współczesne geoekosystemy Spitsbergenu. Polskie badania geomorfologiczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2013, s. 128-129.
- ↑ Rudolf Brázdil: Results of investigations of the geographical research expedition; Spitsbergen 1985. Brno: Univerzita J. E. Purkyně v Brně, 1988.
- ↑ Henryk Marszałek i in.: Wody. W: Zbigniew Zwoliński (red.): Dawne i współczesne geoekosystemy Spitsbergenu. Polskie badania geomorfologiczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2013, s. 128–129.