Branimir Chorwacki
Branimir (zm. 892) z dynastii Domagojewiczów, uznany przez Papieża Jana VIII za księcia Chorwacji (Dux Chroatorum). Panował w latach 879–892. Do jego największych zasług należało zachowanie niezależności swojego księstwa od Franków i Bizancjum.
 Branimir, pomnik w Ninie (Chorwacja) | |
| książę Chorwacji | |
| Okres | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data śmierci | |
W roku 879 w Kninie poprzedni władca – Zdesław – zginął w walce z Branimirem[potrzebny przypis]. Branimir uzyskał poparcie papiestwa, które niechętnie patrzyło jak Chorwacja wpada w bizantyjską strefę wpływów[potrzebny przypis]. 21 maja tego samego roku papież legitymizuje władzę Domagojewicza (potwierdzenie 7 czerwca)[potrzebny przypis]. Oznaczało to akceptację istnienia państwa chorwackiego jako legalnego państwa. Wenecja została przez to zmuszona uznać uległość wobec Branimira i płaciła 710 dukatów daniny. W roku 880 chorwackie siły zbrojne stały się eskortą papieża w tym regionie[potrzebny przypis].
Podczas panowania Branimira biskupstwo Nin zostało uznane przez papiestwo. Arcybiskup Splitu chciał uzależnienia państwa od Konstantynopola, co było sprzeczne z wizją księcia. W wyniku intryg kościelnych i dworskich biskupstwo Nin przeistoczyło się w arcybiskupstwo Splitu, degradując poprzedniego arcybiskupa. Ingerencja władzy świeckiej w sprawy duchowe spowodowała pogorszenie stosunków z Rzymem. Kolejne pogorszenie relacji spowodowały uznanie przez Domagojewicza języka starocerkiewnosłowiańskiego na równi z łaciną w liturgii[potrzebny przypis].
Jego imię może oznaczać "obrońca pokoju", gdyż "mir" oznacza pokój. Obecnie Order Księcia Branimira jest jednym z najwyższych orderów chorwackich.