Brama Stągiewna
zabytek w Gdańsku
Brama Stągiewna, Stągwie Mleczne (niem. Milchkannentor) – zabytkowa brama miejska na Wyspie Spichrzów w Gdańsku.
nr rej. 24 lutego 1967[1] | |
Brama od Nowej Motławy (strona zewnętrzna) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | |
Typ budynku | |
Wysokość całkowita |
27 m i 12 m |
Wysokość do dachu |
20 m i 12 m |
Kondygnacje |
7 |
Powierzchnia użytkowa |
400 m² |
Rozpoczęcie budowy |
1517 |
Ukończenie budowy |
1519 |
Ważniejsze przebudowy |
pocz. XVII wieku |
Zniszczono |
1813, 1945 |
Położenie na mapie Gdańska | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
54°20′50,3″N 18°39′35,5″E/54,347306 18,659861 |
Historia
edytujWybudowane na początku XVI wieku wieże obronne z powodu kształtów zwane Stągwiami Mlecznymi, są pozostałością fortyfikacji miejskich. Na początku XVII wieku brama została przebudowana. W czasie oblężenia w 1813 roku część bramy uległa zniszczeniu. W 1945 roku spaliły się wnętrza i zawaliły dachy.
Od 1972 roku brama była użytkowana przez Spółdzielnię Pracy Twórczej Polskich Artystów Plastyków ARPO, która w latach 90. wykupiła obiekt[2]. W 2012 roku brama została sprzedana. Powierzchnia obiektu wynosi 400 m²[3].
-
Mała Stągiew (niem. Sahnentopf – Dzbanek śmietany)
-
Baszta Wielka Stągiew
-
Herby na Wielkiej Stągwi
-
Strona wewnętrzna bramy
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych. kobidz.pl.
- ↑ Stągwie Mleczne już za połowę ceny?. trojmiasto.pl, 17 sierpnia 2011.
- ↑ Stągwie Mleczne mają nowego właściciela. trojmiasto.pl, 27 sierpnia 2012.
Bibliografia
edytuj- Historia Gdańska, Tom II 1454-1655, Edmund Cieślak (red.), Jerzy Stankiewicz, Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982, ISBN 83-215-3244-6, OCLC 749426859 .
- Jacek Friedrich, Gdańskie zabytki architektury do końca XVIII w., Gdańsk 1995, ISBN 83-7017-606-2.
- Historia bramy