Brama Długouliczna
Brama Długouliczna (niem. Hohe Tor, Brama Wysoka)[1] – nieistniejąca brama miejska Głównego Miasta w Gdańsku. Na jej miejscu stoi obecnie Brama Złota.
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy |
1346 |
| Zniszczono |
1611 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie Gdańska  | |
 54°20′58,9″N 18°38′53,5″E/54,349700 18,648200
| |
Historia
edytujBrama została wzniesiona w 1346 r. na początku ulicy Długiej. Gotycka, ceglana brama o przejeździe w kształcie ostrego łuku. Zbudowana na planie prostokąta, poprzedzona fosą mokrą. Posiadała dwa piętra, zwieńczona była czterospadowym dachem. Połączona była z wrotami Wieży Więziennej mostem nad fosą. Została rozebrana około 1611 roku w związku z budową reprezentacyjnej Bramy Złotej. Do dnia dzisiejszego przetrwały relikty ściany północnej, przylegające do ściany Dworu Bractwa św. Jerzego[1]. Wygląd bramy uchwycony został na obrazie „Grosz Czynszowy” Antona Moellera z 1601 roku, który prezentowany jest w Ratuszu Głównego Miasta[2].
Kwestia nazwy
edytujBrama była nazywana Bramą Wysoką (niem. Hohe Tor) w związku z wyżynami znajdującymi się na jej przedpolu (analogicznie do położonej nieopodal, późniejszej Bramy Wyżynnej)[1]. Natomiast Brama Złota, która ją zastąpiła, była nazywana oryginalnie Bramą Długouliczną (niem. Langgasser Tor). W polskich źródłach powstałych po II wojnie światowej, gotycką bramę nazywa się Bramą Długouliczną, a bramę późniejszą, która faktycznie nosiła taką nazwę, określa się Bramą Złotą[3].