Boria (gromada)
Boria (początkowo Borja[1][2]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
| gromada | |||
| 1954–1973 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Data powstania |
29 września 1954 | ||
| Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
| Liczba reprezentantów | |||
| |||
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[3] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[4], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[2][5].
Gromadę Borja z siedzibą GRN w Borji (w obecnym brzmieniu Boria) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[2] – w powiecie opatowskim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13f/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[6] Borja, Lemieże, Podgórze i Wiktoryn ze zniesionej gminy Ruda Kościelna w tymże powiecie[1]. Dla gromady ustalono 13 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
31 grudnia 1959 do gromady Boria przyłączono obszar zniesionej gromady Sudół[8].
31 grudnia 1961 do gromady Boria przyłączono obszar zniesionej gromady Ruda Kościelna[9].
31 grudnia 1962 z gromady Boria wyłączono wieś Czarna Glina włączając ją do gromady Ćmielów w tymże powiecie[10].
1 stycznia 1966 z gromady Borja wyłączono kolonię Borownia włączając ją do gromady Ćmielów w tymże powiecie[11].
Gromada Boria przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[12].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Uchwała Nr 13f/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu opatowskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104)
- ↑ a b c Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
- ↑ Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Opatowie z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 9 października 1954 r., Nr. 11, Poz. 29)
- ↑ Uchwała Nr 9/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 12 czerwca 1959 r. o zniesieniu i utworzeniu niektórych gromad w województwie kieleckim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 21 grudnia 1959 r., Nr. 13, Poz. 96)
- ↑ Uchwała Nr 23/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 15 września 1961 r. o zniesieniu, połączeniu i utworzeniu niektórych gromad w województwie kieleckim (w brzmieniu uchwały Nr 30/61 z dnia 22 listopada 1961 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 30 listopada 1961 r., Nr. 14, Poz. 129)
- ↑ Uchwała Nr 19/62 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 15 października 1962 r. o zmianie granic i nazw niektórych gromad oraz przeniesieniu siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 5 listopada 1962 r., Nr. 10, Poz. 58)
- ↑ Uchwała Nr I/5/66 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 17 stycznia 1966 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad w województwie kieleckim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 10 lutego 1966 r., Nr. 3, Poz. 16)
- ↑ Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.