Bonawentura Madaliński
Bonawentura Dobrogost Madaliński z Niedzielska herbu Laryssa (ur. 1620, zm. 11 listopada 1691) – duchowny katolicki, prezydent Trybunału Głównego Koronnego w 1673 roku[1], archidiakon śremski w latach 1658–1666[2]. Biskup płocki, biskup kujawski - włocławski.
| ||
Data urodzenia |
1620 | |
---|---|---|
Data śmierci |
11 listopada 1691 | |
Miejsce pochówku |
bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włocławku | |
Biskup płocki | ||
Okres sprawowania |
1674–1681 | |
Biskup kujawski | ||
Okres sprawowania |
1681–1691 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
1671 | |
Sakra biskupia |
1671 |
Data konsekracji |
1671 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Pełnił kolejno funkcje: kanonika poznańskiego, archidiakona śremskiego, kanonika gnieźnieńskiego i administratora opactwa w Trzemesznie, kanonika włocławskiego i warszawskiego. Ponadto sekretarz Karola Ferdynanda Wazy i króla Jana Kazimierza.
Deputat kapituły katedralnej poznańskiej na Trybunał Główny Koronny w latach 1658 i 1659[3].
W latach 1671–1672 koadiutor płocki i tytularny biskup Methone. Ordynariusz płocki w latach 1674–1681, następnie ordynariusz kujawski. Podpisał pacta conventa Jana III Sobieskiego w 1674 roku[4].
W 1687 roku ufundował drugi kościół parafialny w Rozłazinie.
Pochowany w katedrze Wniebowzięcia NMP we Włocławku[5].
Bibliografia
- Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000.
Przypisy
edytuj- ↑ Jan Korytkowski, Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych. t. 1, Gniezno 1883, s. 407.
- ↑ Mikołaj Pukianiec, Organizacja i funkcjonowanie poznańskiej kapituły katedralnej w XVII wieku, s. 30.
- ↑ Mikołaj Pukianiec, Organizacja i funkcjonowanie poznańskiej kapituły katedralnej w XVII wieku, s. 136.
- ↑ Porządek Na Seymie Walnym Elekcyey Między Warszawą a Wolą, przez opisane Artykuły do samego tylko Aktu Elekcyey należące, uchwalony y postanowiony, Roku Pańskiego Tysiąc Szesc Set Siedmdziesiat Czwartego, dnia Dwudziestego Miesiaca Kwietnia., s. 28.
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 145.