Bohiń (pocz. Bogiń, rzadziej Bohin) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. nowogródzkim/Ziemi Wileńskiej/woj. wileńskim w Polsce (obecnie Białoruś). Siedzibą gminy był Bohiń (88 mieszk. w 1921 roku[3][4]).

Bohiń
gmina wiejska
1921–1939[1]
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg wileński)
(1920–21: okręg nowogródzki)
1921–22: nowogródzkie
(1922–26: Ziemia Wileńska)
1926–39: wileńskie

Powiat

do 1925: dziśnieński
1926–39: brasławski

Siedziba

Bohiń

Powierzchnia (1937)

393,7[2] km²

Populacja (1931)
• liczba ludności


9 776[2]

• gęstość

25 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny (1937)
Liczba gromad

119

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Bohiń”
55°25′12,0000″N 26°48′00,0000″E/55,420000 26,800000

Na samym początku okresu międzywojennego gmina Bohiń należała do powiatu dziśnieńskiego w woj. nowogródzkim[3]. 13 kwietnia 1922 roku gmina wraz z całym powiatem dziśnieńskim została przyłączona do Ziemi Wileńskiej[5], przekształconej 20 stycznia 1926 roku w województwo wileńskie. 1 stycznia 1926 roku gminę wyłączono z powiatu dziśnieńskiego i przyłączono do powiatu brasławskiego w tymże województwie[6].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 9.308 osób, 3.852 było wyznania rzymskokatolickiego, 4.434 prawosławnego, 1 ewangelickiego, 208 mojżeszowego, 8 mahometańskiego a 805 staroobrzędowego. Jednocześnie 2.950 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 5.817 białoruską, 13 żydowską, 26 rosyjską, 14 tatarską a 488 litewską. Było tu 1.771 budynków mieszkalnych[7].

Po wojnie obszar gminy Bohiń został odłączony od Polski i włączony do Białoruskiej SRR.

Przypisy

edytuj
  1. Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. nowogródzkiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom I - Województwo Wileńskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938
  3. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część II - Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
  4. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  5. Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213 – Art. 8.
  6. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 39.