Bohdan Lisowski

Bohdan Lisowski
Data i miejsce urodzenia	19 sierpnia 1924 ; Lublin
Data i miejsce śmierci	30 lipca 1992 ; Kraków
Zawód, zajęcie	architekt
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bohdan Stanisław Lisowski (ur. 19 sierpnia 1924 w Lublinie, zm. 30 lipca 1992 w Krakowie) – polski architekt, profesor zwyczajny doktor habilitowany inżynier.

Życiorys

W 1948 ukończył studia na Wydziale Architektury Akademii Górniczo-Hutniczej, a następnie rozpoczął pracę zawodową, jego projekty nosiły cechy modernizmu. W 1958 na Politechnice Krakowskiej obronił pracę doktorską pt. "Genealogia skrajnie awangardowej architektury XIX wieku 1800-1900", cztery lata później obronił pracę habilitacyjną. Na Politechnice Krakowskiej kierował Zakładem Architektury Przemysłowej, w 1972 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1989 profesora zwyczajnego. Wykładał na Politechnice Krakowskiej, Politechnice Wrocławskiej, Politechnice Warszawskiej, Uniwersytecie Jagiellońskim, Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 1965 do 1974 był związany z Wydziałem architektury Politechniki Śląskiej. Na początku lat 80. był szefem zespołu przygotowującego nową rodzinę autobusów Autosan H10^[1].

Polska Akademia Nauk:
- Komitet Architektury i Urbanistyki,
- Komitet Ergonomii,
- Komisja Urbanistyki i Architektury Oddz. Krakowskiego;
Polskie Towarzystwo Ergonomiczne;
Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej;
SARP.

Południowe Zakłady Wytwórcze Silników Elektrycznych TAMEL w Tarnowie wraz z robotniczym osiedlem mieszkaniowym /1952/;
Zakłady Przemysłu Gumowego STOMIL w Dębicy /1956/;
Pięć baz magazynowych na terenie Krakowa /od 1950 do 1960/;
Siedziba Krakowskiego Biura Projektowo-Badawczego Budownictwa Przemysłowego w Krakowie przy ulicy Wielopole 17 /1952/;
"Dom 100 balkonów" w Krakowie (przy ul. Retoryka 4) /1961/.