Bobr (ros. Бобр) – rosyjska kanonierka typu Giliak zwodowana w 1907 roku. Służyła do 1925 roku kolejno w marynarkach wojennych: rosyjskiej, niemieckiej (jako Biber) i estońskiej (jako Lembit).

Bobr
Ilustracja
Klasa

kanonierka[1]

Typ

Giliak

Historia
Stocznia

Stocznia Newska, Sankt Petersburg

Położenie stępki

czerwiec 1906

Wodowanie

12 czerwca 1907

 Rosyjska Carska MW
Nazwa

„Bobr” („Бобр”)

Wejście do służby

sierpień 1908

Wycofanie ze służby

9 kwietnia 1918

 Kaiserliche Marine
Nazwa

„Biber”

Wejście do służby

maj 1918

Wycofanie ze służby

listopad 1918

 Eesti merejõud
Nazwa

„Lembit”

Wejście do służby

20 grudnia 1918

Wycofanie ze służby

1925

Los okrętu

złomowany w 1927 roku

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

pełna: 1100 ton
standardowa: 980 ton

Długość

66,5 m

Szerokość

10,9 m

Zanurzenie

2,2 m, maks. 2,5 m

Napęd
4 kotły Belleville
2 maszyny parowe o łącznej mocy 800 KM
130 ton węgla
2 śruby
Prędkość

12 węzłów

Uzbrojenie
2 działa kal. 120 mm L/40
4 działa kal. 75 mm L/50 Canet
3 karabiny maszynowe kal. 7,62 mm
40 min
Załoga

148

Budowa i służba

edytuj

Okręt budowany był w sankt-petersburskiej stoczni Newskiej. W czerwcu 1906 roku położono stępkę, zaś rok później, 12 czerwca 1907 odbyło się wodowanie. Okręt wszedł do służby we Flocie Bałtyckiej pod nazwą „Bobr” („Бобр” - pol. bóbr) w sierpniu 1908 roku[1].

Niemcy

edytuj

„Bobr” został zdobyty przez Niemców 9 kwietnia 1918 roku. Przechwycił go krążownik pomocniczy „Möwe” w okolicach fińskiego miasta Turku. Okręt wszedł do służby w maju 1918 roku pod nazwą „Biber” (będącą tłumaczeniem nazwy oryginalnej). W Kaiserliche Marine pełnił funkcję jednostki remontowej[1].

Estonia

edytuj

W wyniku podpisania zawieszenia broni, Niemcy zostały zobligowane do przekazania części zdobytych rosyjskich jednostek siłom estońskim. W przypadku „Bibera” miało to miejsce jeszcze w listopadzie. Wszedł on 20 grudnia do służby pod nazwą „Lembit”, jako pierwsza jednostka w Eesti merejõud. Brał czynny udział w wojnie o niepodległość Estonii – 6 stycznia przeprowadzał wspólnie z kanonierką „Laene” desant w okolicy miasta Loksa przy wsparciu niszczyciela „Lennuk”. Z części załogi „Lembita” i innych okrętów sformowano 5 marca 1919 roku Meeredessantpataljon (Morski Batalion Desantowy). Okręt pozostał w służbie do 1925 roku. Dwa lata później został zezłomowany[2][1].

Opis konstrukcji

edytuj

„Bobr” miał 66,5 metra długości i 10,9 szerokości. Jego wyporność wynosiła 1100 ton. Napęd stanowiły dwie maszyny parowe o łącznej mocy 800 km, zdolne rozpędzić okręt do 12 węzłów. Okręt przewoził 130 ton węgla. Uzbrojenie „Bobra” składało się z dwóch dział kalibru 120 mm i czterech dział kalibru 75 mm. Uzupełniały je trzy karabiny maszynowe i 40 min morskich. Na jednostce służyło 148 załogantów[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Ehlers 2012 ↓, s. 49.
  2. Ehlers 2012 ↓, s. 45.

Bibliografia

edytuj
  • Hartmut Ehlers. Marynarka Wojenna i Paramilitarne Siły Morskie Estonii 1918-1940. „Okręty Wojenne”, s. 46-49, 2012. Tarnowskie Góry: Wydawnictwo „Okręty Wojenne”. ISSN 1231-014X. 1/2012 (111). (pol.).