Blaszka krańcowa
Blaszka krańcowa (łac. lamina terminalis) – w anatomii człowieka struktura zaliczana do kresomózgowia. Ma postać mniej więcej pionowo rozpiętego pasma istoty białej. Położona jest między blaszką dziobową i skrzyżowaniem wzrokowym. Za nią znajduje się spoidło dziobowe. Jest jedną ze struktur tworzących przednią ścianę komory trzeciej[1][2]. Ma powierzchnię przednią i tylną. Ta pierwsza graniczy ze zbiornikiem jamy podpajęczynówkowej, druga natomiast, odgraniczająca komorę trzecią, pokryta jest wyściółką[1]. Blaszka krańcowa dostarcza do podwzgórza informacji dotyczących regulacji ciśnienia i objętości krwi.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 295, ISBN 978-83-200-4203-0.
- ↑ Bogusław K. Gołąb, Kazimierz Jędrzejewski, Anatomia czynnościowa ośrodkowego układu nerwowego, wyd. V uzupełnione, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004, s. 62, ISBN 83-200-2901-5.
