Blaise Cendrars

Blaise Cendrars
Frédéric-Louis Sauser
	; Cendrars w 1916
Data i miejsce urodzenia	1 września 1887 ; La Chaux-de-Fonds
Data i miejsce śmierci	21 stycznia 1961 ; Paryż
Narodowość	francuska
	Cytaty w Wikicytatach

Ten artykuł od 2012-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Blaise Cendrars, właśc. Frédéric-Louis Sauser (ur. 1 września 1887 w La Chaux-de-Fonds (Szwajcaria), zm. 21 stycznia 1961 w Paryżu) – francuski prozaik i poeta szwajcarskiego pochodzenia. Używał też pseudonimów: Freddy Sausey, Frédéric Sausey, Jack Lee, Diogène.

Życiorys

W wieku 15 lat uciekł z domu i rozpoczął wędrówkę po świecie. Z rosyjskim kupcem Rogowinem podróżował po Rosji (Kaukaz, Syberia), Chinach, Indiach i Persji. Spotkanie z poetą Guillaume'em Apollinaire'em w Paryżu w 1910 stało się impulsem do podjęcia własnej twórczości. W 1912 ukazuje się Wielkanoc w Nowym Jorku, a w 1913 kolejny poemat – Proza kolei transsyberyjskiej.

Po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do Legii Cudzoziemskiej i w czasie walk w Szampanii (1915) stracił prawą rękę. W wieku 28 lat otrzymał obywatelstwo francuskie. Zajął się filmem, ale zniechęcony brakiem powodzenia podjął dalsze podróże. W okresie międzywojennym Cendrars sporo podróżował, m.in. do krajów Ameryki Południowej. Do Brazylii pojechał na zaproszenie Paulo Prado, przedsiębiorcy i mecenasa artystów. Poznał tam Oswalda de Andrade, Mario de Andrade, Manuela Bandeirę i Carlosa Drummonda de Andrade, a także malarzy: Cicero Diasa i Tarsilę do Amaral.

W latach 20. zerwał z poezją i publikował utwory prozatorskie, stanowiące mieszankę reportażu i powieści (Złoto, Rum). W 1940 zaczął pisać autobiograficzny cykl Kronik składający się z 4 tomów: Rażony gromem, Odcięta ręka, Od portu do portu i Gwiezdna Wieża Eiffla. Były one sukcesywnie wydawane już po II wojnie światowej.

W prozie Cendrarsa nie sposób odróżnić fikcji od rzeczywistości. Pisarz w kolejnych książkach sukcesywnie umacniał własną legendę pisarza-awanturnika.

Zobacz też

Zabierz mnie na koniec świata!...

Blaise Cendrars

Życiorys

Zobacz też

Linki zewnętrzne