Bitwa pod Trzebnicą
Bitwa pod Trzebnicą – starcie zbrojne, stoczone 13 maja 1433 roku przez wojska husyckie księcia Bolka V z wojskami księcia Mikołaja V karniowskiego.
| wojny husyckie | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik |
porażka Husytów | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
Położenie na mapie Polski  | |||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego  | |||
Położenie na mapie gminy Trzebnica  | |||
 51°18′18″N 17°03′41″E/51,305000 17,061389
| |||
W 1433, podczas wojny polsko-krzyżackiej, zebrane głównie z terenu Śląska wojska husyckie pod dowództwem Jana Čapka, wspólnie z siłami polskimi, najechały i spustoszyły należącą do Zakonu Krzyżackiego Nową Marchię i Pomorze Gdańskie, docierając aż do Bałtyku.
Udział husytów w wyprawie miał kluczowe znaczenie dla sytuacji na Śląsku, gdzie pozostałe, nieliczne oddziały husyckie dowodzone przez księcia głogówecko-prudnickiego Bolka V Husytę oraz Piotra Polaka nie były w stanie przeciwstawić się rosnącemu w siłę obozowi antyhusyckiemu, w którego skład wchodzili między innymi biskup wrocławski Konrad Oleśnicki, książę raciborski Mikołaj V, książę oleśnicki Konrad V Kantner oraz książę brzeski Ludwik II. Osamotniony w walce Bolko V Husyta zaczął ponosić klęski z rąk książąt dolnośląskich i bogatego mieszczaństwa, tracąc zdobyte wcześniej tereny Dolnego i Górnego Śląska. Ostatecznie książę głogówecko-prudnicki został pokonany 13 maja 1433 w walnej bitwie pod Trzebnicą przez siły księcia raciborskiego Mikołaja V. Do końca 1433 roku udało się Ślązakom przejąć większość zajmowanych przez husytów miast i zamków. 28 grudnia 1434 załoga husycka opuściła Niemczę, a w styczniu 1435 biskup wrocławski odzyskał Otmuchów i Wierzbno. Były to ostatnie ośrodki husyckie na Śląsku, poza ziemiami pozostającymi pod bezpośrednią władzą Bolka V.
Bibliografia
edytuj- Robert Primke, Maciej Szczerepa, Wojciech Szczerepa, Wojny husyckie na Śląsku, Łużycach i Pomorzu, wyd. TECHNOL, 2007, strona 110.
- Zygmunt Boras, Książęta piastowscy Śląska, wyd. Śląsk, 1974, strona 297.