Bitwa pod Tagliacozzo
Bitwa pod Tagliacozzo – starcie zbrojne, które miało miejsce 23 sierpnia 1268 w trakcie walk władców niemieckich o władzę w Italii.
| Walki Gwelfów z Gibelinami | |||
 Konradin von Hohenstaufen | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Tagliacozzo, Włochy | ||
| Terytorium | |||
| Wynik |
zwycięstwo wojsk Karola I | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie świata  | |||
| 42,065830°N 13,256670°E/42,065830 13,256670 | |||
W roku 1268 Konradyn, 16-letni wnuk cesarza Fryderyka II, wyruszył z wojskiem za Alpy z zamiarem odzyskania dziedzictwa Staufów. W sierpniu 1268 w bitwie pod Tagliacozzo Konradyn poniósł klęskę w starciu z wojskami Karola Andegaweńskiego. Konradyn dostał się do niewoli, po czym w dniu 29 października został stracony publicznie na rynku w Neapolu.
Bibliografia
edytuj- Peter Herde: Die Schlacht bei Tagliacozzo. In: Zeitschrift für Bayerische Landesgeschichte. Band 25, 1962, S. 679ff., hier online.
- Hartmut Jericke: Konradins Marsch von Rom zur Palentinischen Ebene im August 1268. In: Römische Historische Mitteilungen. Band 44, 2002, S. 151–190.