Bitwa pod Shipu
Bitwa pod Shipu – potyczka morska w nocy 14/15 lutego 1885, w czasie wojny chińsko-francuskiej, zakończona zwycięstwem francuskich sił lekkich.
| Wojna chińsko-francuska | |||
 Mapa francuskiego ataku pod Shipu | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Zatoka Shipu, niedaleko Ningbo | ||
| Wynik |
zwycięstwo francuskie | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Chin  | |||
 29°11′06″N 121°54′50″E/29,185000 121,914000
| |||
Po bitwie pod Fuzhou Francuzi ustanowili blokadę Tajwanu i wybrzeży Fujianu. Próbę jej przerwania podjęła eskadra chińskiej Floty Południowego Oceanu (Nanyang) pod dowództwem adm. Wu Ankanga, składająca się z krążowników „Nanchen” (南琛), „Nanrui” (南瑞) i „Kaiji” (開濟), fregaty parowej „Yuyuan” (馭遠) i awiza „Dengqing” (澄慶). Nowoczesne krążowniki „Chaoyong” (超勇) i „Yangwei” (揚威), początkowo towarzyszące eskadrze, zostały wycofane przez Li Hongzhanga na północ. Ruszywszy z Szanghaju w końcu grudnia, flotylla posuwała się bardzo wolno, nie tracąc lądu z oczu, ćwicząc i często się zatrzymując; brak zdecydowania po stronie chińskiej był oczywisty, co nie było dziwne, zważywszy niezbyt wysoki poziom wyszkolenia załóg, braki kadrowe (zachodni oficerowie-instruktorzy w większości wypowiedzieli służbę) i świeżą pamięć o wyniku starcia pod Fuzhou[1].
Na zagrożenie zareagował adm. Amédée Courbet, który ruszył na spotkanie nieprzyjaciela. Do spotkania doszło u ujścia zatoki Sanmen, na południe od Ningbo. Adm. Wu, wobec przewagi francuskiej, wycofał się pospiesznie na północ, porzucając dwie najwolniejsze jednostki: „Yuyuan” i „Dengqing” pod dowództwem adm. Ding Ruchanga. Okręty te schroniły się z powrotem na płytkich wodach zatoki Shipu, na kotwicowisku osłoniętym przez wyspy. Francuzi, których ciężkie okręty nie były w stanie przejść płytkich cieśnin, zablokowali im wszystkie drogi ucieczki[1].
Błędem adm. Dinga, byłego kawalerzysty bez doświadczenia morskiego, było pozostawienie wokół okrętów wielu rybackich dżonek. Wykorzystali to w nocnym ataku kmdr por. Charles Gourdon i por. Émile Duboc, którzy przeprowadzili dwa kutry parowe z krążownika „Bayard” między wyspami, i przemknąwszy się wśród wielu małych jednostek na wodach zatoki, podeszli bardzo blisko chińskich okrętów. Mimo podniesionego alarmu, oba kutry zdołały ugodzić „Yuyuana” minami wytykowymi. Wśród chińskich załóg wybuchła panika. W wyniku panującego chaosu zatonął także „Dengqing”, zatopiony przez załogę[1], lub omyłkowo trafiony ogniem własnej artylerii[2].
Kutry francuskie wycofały się bez strat. Eskadra Courbeta zablokowała następnie pozostałe okręty Wu Ankanga w Zhenhai, porcie Ningbo[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Richard N.J. Wright: The Chinese Steam Navy, 1862-1945. London: Chatham Publishing, 2001, s. 64–65. ISBN 1-86176-144-9.
- ↑ Paweł Piotr Wieczorkiewicz: Historia wojen morskich, t. 2. Warszawa: Wydawnictwo Puls, 1995, s. 263. ISBN 1-85917-030-7.
-
Atak kutra z miną wytykową, podobny jak w bitwie pod Shipu -
Dowódcy nocnego ataku: Gourdon i Duboc -
Francuski okręt flagowy: krążownik pancerny „Bayard” -
Okręt pancerny „Triomphante”
