Bitwa pod Niniwą
Bitwa pod Niniwą – decydująca bitwa wojny bizantyjsko-perskiej stoczona 12 grudnia 627 roku, zakończona zwycięstwem Bizantyjczyków[1].
| Wojna bizantyńsko-sasanidzka (602-628) | |||
 Moneta z wizerunkiem Chosrowa II | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Niniwa, Irak | ||
| Terytorium | |||
| Przyczyna |
napór wojsk bizantyjskich na Niniwę | ||
| Wynik |
zwycięstwo Bizantyjczyków | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie świata  | |||
| 36,359444°N 43,152778°E/36,359444 43,152778 | |||
W czasie sześcioletniej wojny cesarz Herakliusz wyparł Persów z Azji Mniejszej, ale władca perski Chosroes II odmawiał zawarcia pokoju. W 627 r. wojska bizantyjskie i kaganatu starotureckiego obległy bezskutecznie Tbilisi. Wkrótce Turcy wycofali się, a Herakliusz ku zaskoczeniu Persów we wrześniu 627 r. skierował się na południe. Przeciwnicy nie byli w stanie szybko przerzucić odpowiednich sił na północ swojego państwa. 1 grudnia 627 r. wojska cesarskie obozowały koło ruin Niniwy i przekroczyły Wielki Zab, dopływ Tygrysu. Stąd Herakliusz mógł maszerować na Dastagird (letnią rezydencję Chosroesa II), a następnie na stolicę Ktezyfont.
Persowie nie byli w stanie powstrzymać Bizantyjczyków od przekroczenia rzeki, ale uniemożliwili im marsz na południe. Wojska cesarskie upozorowały odwrót, aby odciągnąć przeciwnika od Tygrysu i wydać mu bitwę na otwartym polu. Manewr powiódł się. 12 grudnia 627 r. doszło do bitwy pod Niniwą. Siły obu stron nie są znane. Bitwa trwała od świtu do zmroku i zakończyła się zwycięstwem Bizantyjczyków. Perski dowódca poległ z rąk cesarza. Według perskiego kronikarza Tabariego poległo od 6 tys. do 12 tys. Persów, ale liczby te należy traktować z pewną dozą ostrożności. Po rychłej śmierci Chosroesa II jego następca Kawad II zawarł z Bizancjum pokój.
Przypisy
edytuj- ↑ Battle of Nineveh (Battle of Zab). byzantium.xronikon.com. [dostęp 2017-12-12]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Świat Bizancjum, t. 1, Cesarstwo Wschodniorzymskie 330-641, Kraków 2007, s. 56-59
- James Howard-Johnston, Heraclius' Persian Campaigns and the Revival of the East Roman Empire, 622–630, [w:] War in History 6 (1999), S. 1–44
- Walter E. Kaegi, Heraclius. Emperor of Byzantium, Cambridge 2003, S. 156ff